(ترجمه)

خبر:

صندوق جهانی پول دولت‌های خلیج عربی را هشدار داد که اگر به اصلاحات مالی اقدام نکنند، منابع مالی‌شان در جریان 15 سال آینده تمام خواهد شد. ثروت دولت های شش گانه عضو مجلس همکاری‌های خلیجی به مبلغ 2 تریلیون دالر محاسبه شده است و این دولت‌ها سهم‌دار خمس کمک‌های نفت جهانی می‌باشند. صندوق جهانی پول می‌گوید: «سرمایه‌های مالی کنونی که دولت‌های خلیج از آن استفاده می‌کند؛ در صورتی‌که نظام اقتصادی آن به حالت کنونی‌اش باقی بماند، در طی 15 سال آینده تمام خواهد شد. (منبع: بی بی سی عربی، 7 فبروری 2020)

تبصره:

نخست، حق این صندوق پول نامیمون است که دور انداخته شود و به سوی او مانند یک مؤسسۀ ظالم نظر کرده شود که دولت‌های بزرگ و در رأس آن امریکا آن را به عنوان وسیله برای تسلط و نفوذ خود استفاده می‌کند؛ پس با توصیه و توصیفاتش به جهنم برود. هیچ شکی در این نیست که نظام سرمایه‌داری در دولت‌های خلیج به مشکلات اساسی روبرو گردیده است؛ اما از دید اسلام نه از دید سرمایه‌داری.

نظام‌های مالی و اقتصادی و تجاری در سرزمین‌های اسلامی از آن جمله خلیج بر اساس اسلام پایدار نیست؛ از همین سبب از اموال مسلمان‌ها در مؤسسات سودی منطقوی و جهانی بهره‌جوئی صورت می‌گیرد که از دید شرعی حرام است، الله متعال می‌فرماید:

﴿يَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبَا وَيُرْبِي الصَّدَقَاتِ وَاللَّهُ لا يُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثِيمٍ﴾

[سوره بقره آیه 276]

ترجمه: الله (بركت) ربا را (و اموالی را كه ربا با آن بياميزد) نابود می‌كند و (ثواب) صدقات را (و اموالی را كه از آن بذل و بخشش شود) فزونی می‌بخشد و الله هيچ انسان ناسپاس گنهكاری را دوست نمی‌دارد، یعنی برکت آن را از بین می‌برد؛ اگر چه مال زیاد هم باشد.

ابن مسعود از رسول الله روایت می‌کند که فرمودند:

«الرِّبَا وَإِنْ كَثُرَ فَإِنَّ عَاقِبَتَهُ إِلَى قُلٍّ»

ترجمه: سود اگرچه افزایش یابد، نتیجۀ آن کاهش است.

مَحَقَ به معنی نقصان و از بین رفتن می‌باشد و مَحَاقُ القَمَرِ که به معنی کم شدن ماه می‌باشد از همین کلمه گرفته شده است.  این بر علاوۀ بی‌اعتبار بودن احکام نظام اقتصاد اسلامی در تمام مالکیت‌های (دولتی، فردی و عمومی) احکام شرکت‌ها، احکام پول‌های معدنی (طلا و نقره) و بسیاری از امور دیگر می‌باشد.

سرمایه‌های مسلمانان نیاز به احکام شرعی و سیاست‌های درستی دارد که آن را حفظ کند و رشد دهد و درست نیست که از سرمایه‌های ما در امریکا و غرب به صورت عمومی بهره‌جوئی گردد. سرمایه‌های ما در آن جا برای تقویۀ دشمنان مسلمان‌ها به کار گرفته می‌شود و در معرض نابودی و از بین رفتن است؛ بطور مثال در بحران مالی جهانی سال 2008 صندوق حکومتی کویت مبلغ 94 ملیارد دالر امریکائی را به عنوان خسارت ثبت کرد. بر باد دادن ده‌ها بلکه صدها ملیارد دالر برای مسابقات جهانی فوتبال و ساخت قصرهای مجلل درست نیست. اما در مورد مصرف برای اسلحه هرچه گفته شود؛ هنوز گنجایش دارد تا جائی‌که مصرف ساخت، اسلحه در عراق به 20 ملیارد دالر در سال 2019 رسید؛ در حالی‌که یک کشوری در انزوا و تحت اشغال است.

مشکل بسیار بزرگ است، اما آنچه که لازم است این است که سیاست‌های مالی و استراتیژی‌های استثماری باید تغییر کند و این صورت نخواهد گرفت؛ مگر این‌که در نخست باید از بند و زنجیرهای فکری و اساسات واقعیت کنونی که امریکا و غرب تحمیل کرده بیرون شویم و به شکل بنیادی و جدی به راه‌حل فکر کنیم. به طور مثال باید کارهای ذیل صورت گیرد:

1. کشیدن فایده‌ها و سرمایه‌های ما از امریکا و غرب و متوقف کردن صادرات اموال به بازارهای شان.

2. پائین آوردن استخراج نفت و گاز تا به اندازۀ نیاز خود ما باشد؛ نه با تمام توان به اندازه که امریکا و بازار جهانی نیاز دارد.

3. فروش نفت به طلا نه به دالر یا یورو یا به ارقام الکترونی در بانک‌های غرب و بقیه اموال را به طلا صرف کردن و حفاظت آن به جهت احتیاط در خزانۀ دولت باشد.

در آخر سخن می‌گویم الله مالک مال‌هاست پس حکم الله در مال‌ها کجاست؟!

نویسنده: م. أسامه الثوینی

مترجم: احمد صادق امین