از حضرت علی رضی الله عنه روايت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم سپاهی را به فرماندهی مردی از انصار[به يکی از ميدان‌های جنگ] اعزام داشت و به ايشان دستور داد که سخنان فرمانده خويش را بشنوند و از او اطاعت کنند، ولی سپاهيان سريه، فرمانده خود را خشمگين ساختند؛ او دستور داد تا هيزوم جمع کنند. هيزوم که جمع کردند، گفت: آتش افروزيد، آتش که افروختند، گفت: آيا رسول الله صلی الله علیه وسلم به شما دستور نداده بود که سخنان مرا بشنويد و از دستورهايم اطاعت کنيد. گفتند: آری، گفت: پس در اين آتش داخل شويد، آن‌ها به يک‌ديگر نگاه کردند و گفتند: ما برای نجات از آتش سوزان از رسول الله صلى الله عليه وسلم اطاعت کرديم. فرمانده سپاه اين سخن را که شنيد، خشمش فرو نشست. هنگامی‌که سپاهيان سريه به حضور رسول الله صلی الله علیه وسلم آمدند و جريان را به اطلاع ايشان رساندند، گفت: اگر داخل آتش می‌شدند، هرگز از آن خارج نمی‌شدند، فرمود:

«إنما الطاعة في المعروف»

(رواه البخاری و مسلم)

ترجمه: از امری اطاعت شود که به خير و مطابق دستورات شرع باشد.

وضعیت امت اسلامی باحکام امروزی مانند وضعیت همان انصاری با افرادش است که از ایشان هیزوم را طلب کرد و آنان جمع کردند و هنگامی‌که امر کرد خودشان در آتش اندازند، توقف نمودند. حکام امروز از شما جمع کردن هیزوم را می‌خواهد، پس شما هیزوم دموکراسی و قوانین وضعی بشری را جمع می‌کنید، آتش آن را شعله‌ور می‌سازید و با تطبیق آن نفس خودتان در آتش می‌اندازید.

ای مسلمانان! پیامبر صلی الله علیه وسلم برای ما تعلیم داده که اطاعت در کار معروف و نیک است. پس تطبیق احکام اسلام همان معروف و نیک است و اطاعت از کسی‌که مخالف اسلام امر می‌کند، جواز ندارد؛ اما مسلمانان امروزی ثقافت(فهم و دانش) جدیدی پیداکرده اند، طوری‌که در هر وقت و هرحالت از حکام اطاعت می‌کنند، اگرچه می‌بینند که صریح و آشکار به کفر حکم می‌کنند، ثقافتی‌که اگر حکام هر نوع ظلم کنند، به محاسبۀشان ایستاده نمی‌شوند و علیه‌شان دعاء نمی‌کنند؛ بلکه به تقویۀشان دعاء می‌کنند؛ اگرچه مسلمانان را بکشند، اموال‌شان را بگیرند و زن و اولادشان را بکشند؛ گویا اعتراض بالای‌شان جواز نداشته باشد. این ثقافت مانند همان جمع کردن هیزوم و دردادن آتش و انداختن خود در آتش است. گویا این حدیث رسول الله صلی الله علیه وسلم را نشنیده‌اند. در بخاری و مسلم از عبَادَةَ بنِ الصَّامِتِ رضی اللَّه عنه روایت است که گفت:

«بَايَعْنَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَلَى السَّمْعِ والطَّاعَةِ...»

ترجمه: با رسول الله صلی الله علیه وسلم بيعت نموديم كه در همه اوقات اعم از حالت رضايت وغير رضايت، دشوارى و آسايش و در حالتی‌كه زمامداران عدالت را رعايت نمی‌کنند، از ايشان اطاعت نماييم، جز اين‌كه از آن‌ها كفر علنى را مشاهده نمايیم؛ چنان کفری‌که دليل صريح بر آن داشته باشیم.

هم‌چنان در حدیث دیگری از عوفِ بن مالكٍ رضی اللَّه عنه روایت است که رسول اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم فرمود:

«خِيَارُ أَئمَتكُمْ الَّذينَ تُحِبُّونهُم ويُحبُّونكُم...»

ترجمه:‌ بهترين رهبران شما کسانی هستند که شما ايشان را دوست داريد و ايشان نيز شما را دوست دارند و شما برای آنان دعای خير می‌کنيد و ايشان نيز برای شما دعای خير می‌کنند، و بدترين رهبران شما آنانی هستند که شما از ايشان متنفريد و ايشان نيز از شما تنفر دارند و شما ايشان را نفرين می‌کنيد و ايشان نيز شما را نفرين می‌کنند.

پس این ثقافت کینه‌توز و مردود، که هیچ نفعی در آن دیده نمی‌شود، در قرون گذشته ائمه و حکام آن را استهلاک نموده و مثل عمامه یا دستار از آن‌ها استفاده کردند، اما ایشان را در پرتگاه هلاکت و سقوط مواجه ساخت. اکنون مسلمانان با درک عقیدۀ اسلامی دیدگاه خاص و ویژه‌ای پیرامون شناخت این واقعیت فاسد پیداکرده‌اند و خوشبختانه برای تغییر حقیقی نیز طریقه‌ای را در یافته‌اند که آن را رسول الله صلی الله علیه وسلم برای‌شان ترسیم نموده است. امت اسلامی امروزه شب و روز چشم‌به‌راه پیروزی و اعادۀ عزت‌شان از طریق اقامۀ خلافت اسلامی هستند.

والسلام علی من اتبع الهدی