(ترجمه)

هرگاه ما گذشته‌ی باشکوه خود را با مردانی‌که رهبرانان راسخ؛ نه رهبرانی‌‌که مردم از ایشان بیزار بودند، بازنگری و یادآوری کنیم؛ در می‌یابیم که محمد فاتح از جمله بهترین امتی بود که آفریده شده است. با تلاوت آیات قرآن‌کریم، ما به آیاتی سر می‌خوریم که به صراحت گفته می‌توانیم، وعده الله سبحانه‌وتعالی حق است:

﴿إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّـهِ وَالْفَتْحُ * وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّـهِ أَفْوَاجًا * فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا﴾

[نصر: 1-3]

‏ ترجمه: هنگامی‌كه یاری الله(سبحانه‌وتعالی) و پيروزی (و فتح مكه) فرا می‌رسد و مردم را می‌بينی كه دسته دسته و گروه گروه داخل دين الله(سبحانه‌وتعالی) می‌شوند (و به اسلام ايمان می‌آورند).‏‏ پروردگار خود را سپاس و ستايش كن و از او آمرزش (خود و ياران خويش را از شتابگری در فرا رسيدن فتح و وقوع پيروزی و اظهار دلتنگی و گلايه از زندگی) بخواه. الله(سبحانه‌وتعالی) بسيار توبه‌پذير است.

پیروزی از آن کسانی است که در جستجو‌یش اند و از دین الله سبحانه‌وتعالی حمایت می‌کنند.

﴿وَأُخْرَىٰ تُحِبُّونَهَا نَصْرٌ مِّنَ اللَّـهِ وَفَتْحٌ قَرِيبٌ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ﴾

[صف: 13]

ترجمه: (گذشته از اين نعمت‌ها) نعمت ديگری داريد كه پيروزی الله دادی و فتح نزديكی است (كه در پرتو آن مكه به دست شما می‌افتد) و به مؤمنان مژده بده (به چيزهائی كه قابل توصيف و بيان نيست و فراتر از آن است كه با الفبای انسان‌ها به انسان‌ها شناساند).‏

اگر درین عصر جوانی مانند محمد فاتح را من‌حیث یک نمونه بگیریم، می‌بینیم که مربیان و پدرش درک کرده بودند که سخن الله سبحانه وتعالی چقدر وزن سنگین داشته است... آنان آیات را به روال روزمره و عادی تلاوت نکردند؛ بلکه همراه چشم‌ بصارت با بررسی عمیق از کلام الله سبحانه‌و‌تعالی دریافتند که به‌منظور به دست آوردن پیروزی چه چیزی ضروری است... یک پیروزی‌که ارزش‌‌اش از زبان پاک رسول الله صلی الله علیه و سلم با دعای خیر در حق رهبر آن ذکر کردیده است. رسول الله صلی الله علیه و سلم می‌فرماید:

«لَتُفْتَحَنَّ الْقُسْطَنْطِينِيَّة فَلَنِعْمَ الْأَمِيرُ أَمِيرُهَا وَلَنِعْمَ الْجَيْشُ ذَلِكَ الْجَيْشُ»

ترجمه: قسطنطنیه حتماً فتح می‌گردد؛ پس چی نیکو امیری‌ست آن امیر و چی نیکو ارتشی‌ست آن ارتش!

﴿وَمَا لَكُمْ أَلَّا تُنفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ وَلِلَّـهِ مِيرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَا يَسْتَوِي مِنكُم مَّنْ أَنفَقَ مِن قَبْلِ الْفَتْحِ وَقَاتَلَ أُولَـٰئِكَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِّنَ الَّذِينَ أَنفَقُوا مِن بَعْدُ وَقَاتَلُوا وَكُلًّا وَعَدَ اللَّـهُ الْحُسْنَىٰ وَاللَّـهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ﴾

[حدید: 12]

ترجمه: ‏چرا در راه الله(سبحانه‌و‌تعالی) نبايد ببخشيد و خرج كنيد و حال اين كه (اموال شما امانتی بيش نيست و تا آخر در دست شما نمی‌ماند و همه چيزهای) برجای مانده آسمان‌ها و زمين به الله(سبحانه‌و‌تعالی) می‌رسد؟ كسانی از شما كه پيش از فتح (مكه، به سپاه اسلام كمك كرده‌اند و از اموال خود) بخشيده‌اند و (در راه الله) جنگيده‌اند، (با ديگران) برابر و يک‌سان نيستند. آنان درجه و مقام‌شان فراتر و برتر از درجه و مقام كسانی است كه بعد از فتح (مكه، در راه اسلام) بذل و بخشش نموده‌اند و جنگيده‌اند. اما به هر حال، الله(سبحانه‌و‌تعالی) به همه، وعده پاداش نيكو می‌دهد، و او آگاه از هر آن چيزی است كه می‌كنيد.‏

آیت فوق الذکر، در واقع دستوری‌ست که در تمام جنبه‌ها و مسائل نظامی به‌شمول تجهیزات، استراتژی، نیروی نظامی و تقوا ضروری‌ست تا بتوانیم به یک فتح باشکوه برسیم.

﴿يَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ يَسْعَىٰ نُورُهُم بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَبِأَيْمَانِهِم بُشْرَاكُمُ الْيَوْمَ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ﴾ [حدید: 12]

ترجمه: ‏روزی مردان مؤمن و زنان مؤمن را خواهی ديد كه (به سوی بهشت حركت می‌كنند و) نور (ايمان و اعمال خوب) ايشان، پيشاپيش آنان و در سمت راست‌شان در تلألؤ و درخشش است (و فرشتگان بديشان مبارک‌بادی می‌گويند و می‌فرمايند:) مژده باد! كه امروز به بهشتی درمی‌آئيد كه در زير (كاخ‌ها و درختان) آن، رودبارها جاری است و جاودانه در آنجا بسر می‌بريد و می‌مانيد. پيروزی بزرگ و رستگاری سترگ، اين است (خوش باشيد).‏

 با این حال این آیت و آیات دیگری به مسلمانان امروزی یک چشم‌انداز امید و روشنی می‌اندازد تا از ریسمان گرفته و از تاریکی‌ها خود را بیرون بکشند، کفار را شکست بدهند و ارزش‌های جامعه را زیری‌پای گذاشته تا بتوانند امپراتوری‌های عصر امروزی را شکست بدهند؛ هرچند در ظاهر به شیطان بودن‌شان انکار می‌ورزند؛ ولی در حقیقت شیطان بیش نیستند. امریکا، انگلیس، روس و چین در سرزمین‌های اسلامی گسترش یافته اند، به این حد که اقیانوس‌ها، کوه‌ها و حتی تمام صحراه و دشت‌ها را در پوشش خود قرار دادند تا این سرزمین‌ها را مورد هجوم و غارت خود قرار بدهند، از سوی دیگر مصارف خسارات جانبی را نیز ادعا می‌کنند و هیچ کسی جرئت سوال کردن را نیز ندارد، طوری‌که این ادعا به‌طور معمول توسط مقامات رسمی امریکا زمانی‌که ماموریت سرقت و خارت‌گری خود را اعلام می‌دارند، استفاده و بیان شده است. ‏بناً پس از انجام ماموریت‌ خونین امپراتوری‌ها، کلمات و سخنان، دیگر ارزش حیاتی خود را از دست می‌دهند، زیرا پیامد ویرانگری به‌شمول از دست دادن جان‌های انسان بجا می‌گذارد.

آواره شدن پناهنده‌گان، افراد آسیب دیده که جان‌شان برای همیشه ناتوان شده، بیوه‌ها، ترس از تجاوز، شکنجه و گرسنگی و غیره این همه از تاثیرات اجرای امپراتوری‌های امروزه است؛ مگر چه چیزی مسلمانان را به ایمان و عقیده‌شان راسخ نگه‌می‌دارد؟

عقیده "لا إله إلا الله محمد رسول الله" نگاهی فراتر از وضع موجود فعلی می‌گذارد و سعی می‌کند تا به این وضعیت بدبخت نقطه پایان بگذارد. این عقیده در واقع رشته مستحکم امت اسلامی است که در رگ‌های امت در حال جریان است. ‏این عقیده با عمل همان‌طوری‌که الله سبحانه وتعالی دستور داده باید پرورش داده شود. ‏این عقیده در مقاومت جمعیت‌های مسلمان دیده می‌شود، هرچند افواج مسلح مسلمانان فلج است تا در کنار آنان ایستاده شوند و رژیم‌های بیگانه را در سرزمین‌شان رد کنند. بناً قرآن الله متعال و بشارت‌های رسول الله صلی الله علیه وسلم باید در یک چشم‌انداز گسترده درک شوند تا امت بتواند بدون رها کردن دین‌شان از بدبختی‌ها خلاصی یابند و به دنبال ثواب بلاء (مصائب) باشند؛ بدون این‌که در حضور امپراتوری‌ها در حالت یاس و نا امیدی سقوط کنند.

به چه چیز ضرورت داریم؟ چگونه محمد فاتح توانست در صفحات تاریخ این چنین عظمت و لقب فاتح را به دست بیاورد و تا امروز در دعاهای مسلمانان از وی یادآوری می‌شود؟ قرآن کریم با هرکس سخن می‌گوید؛ اگر ما تنها عمیقاً به کلمات ملاحظه کنیم:

﴿وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَٰذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا﴾

[نساء: 75]

‏ترجمه: ‏چرا بايد در راه الله و (نجات) مردان و زنان و كودكان درمانده و بی‌چاره‌ای نجنگيد كه (فرياد برمی‌آورند و) می‌گويند: پروردگارا! ما را از اين شهر و دياری كه ساكنان آن ستمكارند (و بر ما بی‌چارگان ستم روا می‌دارند) خارج ساز، و از جانب خود سرپرست و حمايت‌‌گری برای ما پديد آور، و از سوی خود ياوری برای‌مان قرار بده (تا ما را ياری كند و از دست ظالمان برهاند).‏

﴿الَّذِينَ آمَنُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُوا أَوْلِيَاءَ الشَّيْطَانِ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفًا﴾

[نساء: 76]

ترجمه: ‏كسانی‌كه ايمان آورده‌اند، در راه الله(سبحانه‌وتعالی) می‌جنگند و كسانی‌که كفر پيشه‌ اند، در راه شيطان می‌جنگند. پس با ياران شيطان بجنگيد. بی‌گمان نيرنگ شيطان هميشه ضعيف بوده است.

پیروزی از آن کسانی‌ست که الله سبحانه وتعالی را حمایت می‌کنند و این امر از سوی خالق برای مؤمنان وعده داده شده است. این وعده از سوی خالق در واقع عقیده ما محسوب می‌شود؛ بناً این امر ایمان و عقیده‌ی عمیق می‌خواهد.

حال چیزی‌که‌ نیاز است، آماده‌سازی، مستحکم کردن عقیده، مطالعه اوضاع حقیقی زنده‌گی اعم از گذشته و حال و توسعه یک دانش پیشرفته‌ی عملی و آماده‌گی برای ایستادن در مقابل امپراتوری امروزی بدون ترس و لرز و شک از عدم توانایی. ‏از آنجا که عقیده یک بخش جدایی ناپذیر از آماده سازی است، بدون آن هیچ پاداش و پیروزی وجود ندارد. بناً به دنبال دریافت کننده‌ی بشارت رسول الله صلی الله علیه و سلم باشید. الله سبحانه وتعالی دستور می‌دهد:

﴿وَأَعِدُّوا لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّـهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآخَرِينَ مِن دُونِهِمْ لَا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّـهُ يَعْلَمُهُمْ وَمَا تُنفِقُوا مِن شَيْءٍ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنتُمْ لَا تُظْلَمُونَ﴾

[أنفال: 60]

‏ترجمه: ‏‏برای (مبارزه با) آنان تا آنجا كه می‌توانيد نيروی (مادی و معنوی) و (از جمله) اسب‌های ورزيده آماده سازيد، تا بدان (آمادگی و ساز و برگ جنگی) دشمن الله(سبحانه‌وتعالی)  و دشمن خويش را بترسانيد ، و كسان ديگری جز آنان را نيز به هراس اندازيد كه ايشان را نمی‌شناسيد و الله(سبحانه‌وتعالی) آنان را می‌شناسد. هر آنچه را در راه الله ( از جمله تجهيزات جنگی و تقويت بنيه دفاعی و نظامی اسلامی) صرف كنيد، پاداش آن به تمام و كمال به شما داده می‌شود و هيچ گونه ستمی نمی‌بينيد.

فلهذا محمد فاتح یکی از سه بشارت رسول الله صلی الله علیه و لم را در 1453 ه.ق را به دست آورد، درین میان دو بشارت دیگرش تاکنون تحقق نیافته و به دست نیامده است. کی تأسیس خلافت راشده ثانی بر منهج نبوت را اعلام خواهد کرد؟ دولتی‌که موجب فروپاشی امپراتوری‌های امروزی در سرزمین‌های مسلمانان خواهد شد؟ چه کسی افتخار کسب این فتح را در زمین و آسمان‌ها(بهشت) به دست خواهد آورد؟

سه چیزی‌که پیامبر صلی الله علیه و سلم از وحی الهی سخن گفته بود، به امت خود خواسته است، از ثوبان روایت شده که رسول الله صلی الله علیه و سلم گفت:

«إِنَّ اللَّهَ زَوَى لِيَ الأَرْضَ فَرَأَيْتُ مَشَارِقَهَا وَمَغَارِبَهَا وَإِنَّ أُمَّتِي سَيَبْلُغُ مُلْكُهَا مَا زُوِيَ لِي مِنْهَا وَأُعْطِيتُ الْكَنْزَيْنِ الأَحْمَرَ وَالأَصْفَرَ وَإِنِّي سَأَلْتُ رَبِّي لأُمَّتِي أَنْ لاَ يُهْلِكَهَا بِسَنَةٍ عَامَّةٍ وَأَنَّ لاَ يُسَلِّطَ عَلَيْهِمْ عَدُوًّا مِنْ سِوَى أَنْفُسِهِمْ فَيَسْتَبِيحَ بَيْضَتَهُمْ وَإِنَّ رَبِّي قَالَ يَا مُحَمَّدُ إِنِّي إِذَا قَضَيْتُ قَضَاءً فَإِنَّهُ لاَ يُرَدُّ وَإِنِّي أَعْطَيْتُكَ لأُمَّتِكَ أَنْ لاَ أُهْلِكَهُمْ بِسَنَةٍ عَامَّةٍ وَأَنْ لاَ أُسَلِّطَ عَلَيْهِمْ عَدُوًّا مِنْ سِوَى أَنْفُسِهِمْ فَيَسْتَبِيحَ بَيْضَتَهُمْ وَلَوِ اجْتَمَعَ عَلَيْهِمْ مَنْ بِأَقْطَارِهَا أَوْ قَالَ مَنْ بَيْنَ أَقْطَارِهَا حَتَّى يَكُونَ بَعْضُهُمْ يُهْلِكُ بَعْضًا وَيَسْبِي بَعْضُهُمْ بَعْضًا»

ترجمه: الله (سبحانه‌وتعالی) زمین را برایم جمع کرد و من شرق و غرب‌اش را دیدم و سرزمین امت من به جایی خواهد رسید که برایم جمع شده بود. برایم دو کنز سرخ و سفید (طلا و نقره) داده شده است. «شراح حدیث می‌گویند که منظور از دو کنز فارس و روم و منظور از سرخ و سفید طلا و نقره است؛ چون رومی‌ها طلای بیشتر داشتند و فارس‌ها نقره و جواهرات» و من از پروردگارم خواستم تا امتم را به خشک‌سالی فراگیر هلاک نکند و کفار را بر آن‌ها مسلط نگرداند تا ملک و سرزمین آن‌ها را نابود سازند و جماعت آن‌ها را متفرق گردانند، پروردگارم گفت: ای محمد! من چون امری را قضا و فیصله کنم، فیصلۀ من برگرانیده نمی‌شود و من این خواسته‌ات را پذیرفتم که امتت را با خشک‌سالی فراگیر هلاک نکنم و بر آن‎‌ها کفار را مسلط نگردانم که ملک شان را مباح  گرداند و از بین ببرد حتی اگر کسی بر آن‌ها از اطراف‌شان و یا از میان شان گرد آمده باشد؛ تا این‌که برخی از آن‌ها دشمن برخی دیگرشان گردد و یکدیگرشان را نابود گرداند و از یکدیگر متفرق و متشتت گردند که در آن صورت دشمن بر آن‌ها چیره خواهد شد.

زمانی‌که دعوت در مراحل اولش در مکه قرار داشت، خباب بن الارت رضی الله عنه به نزد پیامبر صلی الله علیه و سلم در زمان ضعیف و شکنجه‌ای که هنوز در مکه در برابر مسلمانان جاری بود، آمد.

عَنْ خَبَّابِ بْنِ الأَرَتِّ، قَالَ شَكَوْنَا إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَهْوَ مُتَوَسِّدٌ بُرْدَةً لَهُ فِي ظِلِّ الْكَعْبَةِ، قُلْنَا لَهُ أَلاَ تَسْتَنْصِرُ لَنَا أَلاَ تَدْعُو اللَّهَ لَنَا قَالَ «كَانَ الرَّجُلُ فِيمَنْ قَبْلَكُمْ يُحْفَرُ لَهُ فِي الأَرْضِ فَيُجْعَلُ فِيهِ، فَيُجَاءُ بِالْمِنْشَارِ، فَيُوضَعُ عَلَى رَأْسِهِ فَيُشَقُّ بِاثْنَتَيْنِ، وَمَا يَصُدُّهُ ذَلِكَ عَنْ دِينِهِ، وَيُمْشَطُ بِأَمْشَاطِ الْحَدِيدِ، مَا دُونَ لَحْمِهِ مِنْ عَظْمٍ أَوْ عَصَبٍ، وَمَا يَصُدُّهُ ذَلِكَ عَنْ دِينِهِ، وَاللَّهِ لَيُتِمَّنَّ هَذَا الأَمْرَ حَتَّى يَسِيرَ الرَّاكِبُ مِنْ صَنْعَاءَ إِلَى حَضْرَمَوْتَ، لاَ يَخَافُ إِلاَّ اللَّهَ أَوِ الذِّئْبَ عَلَى غَنَمِهِ، وَلَكِنَّكُمْ تَسْتَعْجِلُونَ»

ترجمه: خباب بن ارت رضی الله عنه مي‏گويد: نزد رسول الله صلی الله علیه و سلم  كه چادرش را در سايۀ كعبه، بالش قرار داده بود (و تكيه زده بود) شكايت برديم و گفتيم: آيا برای ما طلب پيروزی نمی‌كنی؟ آيا نزد الله برای ما دعا نمی‌كنی؟ فرمود: «برای افرادی از امت‌های گذشته، چاله‌ای در زمين، حفر می‌كردند و او را در آن قرار می‌دادند. سپس اره‌ای می‌آوردند و بر سرش می‌نهادند و او را از وسط،‌ دو نيم می‌كردند. ولی اين كار او را از دينش باز نمی‌داشت. و شانه‌های آهنی را در گوشت آنان فرو می‌بردند تا جایی كه به استخوان و عصب آنها می‌رسيد و اين كار هم آنان را از دين‌شان با ز نمی‌داشت. سوگند به الله كه اين دين، كامل خواهد شد تا جایی كه سواری از صنعاء تا حضرموت برود و جز الله و يا گرگ بر گوسفندانش، از چيزی ديگر، نترسد. اما شما عجله داريد.

سوگندی‌که پیامبر صلی الله علیه وسلم به زبان آورد: «به الله که این دین(یعنی اسلام) پیروز خواهد شد،» و گفت: «ولاهی» تا تاکید و تایید کند که پیروزی از آن مومنان خواهد بود و این امر برای مؤمنان تضمین شده است. ‏بناً به راستی که مؤمنان غمگینی، بی‌صبری و فرسوده‌گی را تجربه می‌کنند؛ مگر با آیات و احادیث قلوب ما راحت شده و انگیزه‌ای برای تحقق بخشیدن دومین بشارت رسول الله صلی الله علیه وسلم حاصل می‌کنیم:

«...ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةً عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ...»

ترجمه: ...و سپس خلافت بر منهج نبوت قائم خواهد شد...

کلماتی‌که از زبان مبارکش از وحی الهی بیان شده است.

بدین ملحوظ، این‌ آیات و احادیث از وسط عقل و فهم مان عبور می‌کند تا ساختار جوانان امروزی را بسازد که در آینده همین جوانان پوست و لانه‌ی تنبلی را پاره کرده و تبدیل به افواج مسلح مسلمانی شوند تا بتوانند این حالت خواب رفته را از میان بردارند و نام‌شان تا آخر سر زبان‌ها باقی بماند.

بدون شک اسلام پیروز خواهد شد، مگر با دستان چه کسی این امر تحقق خواهد یافت؟ این امر برای شما به مسابقه گذاشته شد تا این افتخار برجسته و ممتاز را حاصل کنید. ‏این بشارت‌ها برای مان امید و آرامشی را می‌دهد که اسلام دوباره احیاء خواهد شد، البته برای نصرت(پیروزی) تا برای آن نائل شویم. بناً ما باید من‌حیث یک مسلمان توان خود را در حد نهائی‌اش به خرچ بدهیم؛ زیرا ما در آخرت بخاطر همین امر عمل کردیم و عمل نکردیم، محاسبه می‌شویم، بخاطر آن‌چه که در دایره حوادث است که تنها به دست الله سبحانه وتعالی قرار دارد؛ محاسبه نمی‌شویم. ‏بنابر این، آن‌گاه نور اسلام را در داخل همان دولت‌اش تجربه خواهیم کرد.

﴿وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ * بِنَصْرِ اللَّـهِ يَنصُرُ مَن يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ﴾

[روم: 4-5]

ترجمه: در آن روز مؤمنان شادمان می‌شوند. (آری! خوشحال می‌شوند از ياری الله) الله(سبحانه‌و‌تعالی) هركسی را كه بخواهد ياری می‌دهد و او بس چيره (بر دشمنان خود) و بسيار مهربان (در حق دوستان خويش) است.

نویسنده: منال بادر

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر

مترجم: زکریا وهاج