(ترجمه)

در تاریخ ۲۶ می ۲۰۲۳م، وزیر مالیه پاکستان به سفیر آمریکا درباره برنامه‌های مربوط به درآمدها و هزینه‌ها/مصارف جهت برآورده کردن تعهدات مالی بین‌المللی اطلاع داد. پس از دریافت تأییدی از سوی ارباب، حاکمان پاکستان اکنون در حال آماده‌سازی بودجه استعماری دیگری هستند که اقتصاد ما را به شدت ضعیف خواهد کرد. افزون بر این، مادامی‌که از این حاکمان در رابطه به مسائلی که فرا راه امت اسلامی قرار دارد، سؤال می‌شود، بهانه‌ای که این حاکمان مطرح می‌کنند این است که ابتدا باید بحران‌های اقتصادی کشورمان را پایان دهیم. این حاکمان در خصوص آزادسازی کشمیر اشغالی و اتخاذ اقدامات جدی علیه هند نیز به همین بهانه متوسل می‌شوند. این‌ها مدعی اند که گویا ابتدا باید ثبات اقتصادی حاصل شود و سپس به مسائل حیاتی بپردازند. با این حال، علی‌رغم این‌که استعمار غربی خود عامل بحران‌های اقتصادی ماست، این حاکمان چیزی جز آن‌چه امریکا، صندوق بین‌المللی پول و توافق‌نامه پسا واشنگتن  (post-Washington Consensus) برای شان دیکته کند، از خود ندارند. آیا خواستار معالجه از کسی‌که خود عامل مریضی‌ست، توهم نیست؟ این حماقت وقتی به جنون تبدیل می‌شود که فرد مسئول بحران‌ها و بدبختی‌های ما، همان زهر را من‌حیث دارو و "نسخه‌ها" تجویز کند که این امر در همان وهله اول منجر به بحران‌های اقتصادی گردید.  

کسانی‌که واقعاً در صدد تحقق ثبات اقتصادی می‌باشند، بایستی در رابطه به مشکلات به بار آمده توسط ارز فیات، منافع مبتنی بر سود، خصوصی‌سازی منابع عمومی، مالیات سنگین و کمرشکن، رشد صنعت سرمایه‌ای به رهبری بخش خصوصی و سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی، روراست باشند. این تعداد بایستی درباره راه‌حل واقعی برای این مشکلات نیز رو راست باشند. این سیاست‌ها نه‌تنها این‌که من‌حیث ابزار برای استعمارگران در جهت غصب ثروت و منابع ما محسوب می‌شوند، بلکه نافرمانی آشکار به فرمان الله سبحانه وتعالی و آخرین پیامبر او، محمد صلی الله علیه وآله وسلم نیز محسوب می‌شوند. در واقع، حاکمانی که بحث "اول اقتصاد" را مطرح می‌کنند، بر مسیر واقعی که منجر به ثبات اقتصادی می‌شود، گام نمی‌نهند. از این رو، وضعیت ما سال به سال بدتر می‌شود و تا زمانی‌که از همه مسیرها بریده و به مسیر درستی‌که الله سبحانه وتعالی برای ما در نظر گرفته حرکت نکنیم، این وضعیت کماکان ادامه خواهد داشت.

مسیری‌که به ثبات اقتصادی منتهی می‌شود، از تطبیق اسلام در تمام ابعاد زندگی به شمول امور اقتصادی آغاز می‌شود. این مسیر با جایگزینی سیاست‌های اقتصادی اسلامی به عوض سرمایه‌داری آغاز می‌شود. اسلام استندرد طلا و نقره را برای ارزش پول، بدون مالیات بر درآمد، بدون مالیات بر فروش، بدون مالیات عمومی، منافع تهی از ربا، مالکیت عمومی برای منابع عمومی مانند نفت و گاز، صنعت سرمایه‌ای با رهبری دولت و استقلال از سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی واجب ساخته است. اسلام خود به تنهایی می‌تواند ما را از دالر و سلطه استعمارگران بر اقتصاد ما رهایی بخشد، فقرا را به حد کافی دست‌گیری کند و تولید کشاورزی/زراعتی و صنعتی را تقویت کند.

آنانی‌که واقعاً می‌خواهند به سوی استقلال اقتصادی حرکت کنند، باید بدانند که تطبیق اسلام از طریق خلافت، تنها راهی است که می‌تواند مشکلات ما را در دنیا و آخرت پایان دهد. در حقیقت بدون اسلام جز زندگی سخت و فلاکت‌بار هیچ گونه آسایشی وجود نخواهد داشت. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَىٰ﴾ [طه: 124]

ترجمه: و هرکس از یاد من اعراض کند، همانا (در دنیا) معیشت‌اش تنگ شود و روز قیامت نابینا حشر می‌شود.

فلهذا، ای مسلمانان، یک‌جا با حزب‌التحریر برای اقامه خلافت اسلامی بر منهج نبوت دست بکار شوید.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر-ولایه پاکستان

مترجم: حذیفه مستمر