به تاریخ 28 جولای 2021، بخش مشورتی اقتصادی وزارت مالیه/دارایی در پیش‌بینی ماهانه اقتصادی در ماه جولای اعلام نمود: "در انتقال به سمت رشد ظرفیتی به سطح بالاتر، بالای حسابات خارجی ممکن فشار ایجاد گردد و خواستار بررسی سریع گردید تا اطمینان حاصل گردد که رشد استراتیژی جدید، پایدار باقی می‌ماند." رضا باقر رئیس بانک دولتی پاکستان به حیث قهرمان اقتصادی صندوق بین‌المللی پول IMF نایب اقتصادی امریکا گفت: "دلایلی خوبی موجود بود تا برخلاف چندین مرتبه رشد رو به بالای اقتصادی در پاکستان، توقع داشت که پوشش اقتصاد فعلی توسط حمایت خارجی معاونت خواهد شد." در چندین ماه گذشته، دولت پاکستان برای افزایش در GDP به حیث بزرگ‌ترین دستاورد‌اش در جستجوی خریدار بوده است. حالا ادعا می‌کند که روز‌های سخت به پایان رسیده و روز‌های آینده سعادت اقتصادی را هدیه خواهد داد. گرچه که مسلمانان پاکستان در گذشته چندین مرتبه حلقۀ فاسد رشد GDP را تجربه نموده اند. در گذشته نیز افزایش در رشد GDP هم زمان با افزایش تجارت و کسر بودجه حسابات فعلی صورت گرفته بود. لذا پاکستان در یک لحظه به وضعیت سال 2018 برگشته و با حساب بزرگ فعلی و کمبود سرمایه تجارتی در توازن با بحران پرداخت‌ها مواجه می‌گردد و دولت اصرار می‌ورزد که هیچ انتخاب دیگری ندارد مگر این‌که به صندوق بین‌المللی پول مراجعه نماید.

حتی اگر 74 سال گذشته‌ی پاکستان را به طور کامل مرور نکنیم و تنها خود را به 21 سال گذشته محدود نمائیم، کاملاً واضح می‌گردد که هر حکومت قبلی مقدار زیاد از کمبود سرمایه را برای حکومت بعدی به جا می‌گذارد. دلیل اصلی در عقب این پدیده افزایش دوام‌دار در نرخ و ارزش بلند واردات نهفته است. سپس وقتی‌که دولت به صندوق بین‌المللی پول مراجعه می‌کند، مشکل تنها بد‌تر شده و همین سلسله ادامه می‌یابد. صندوق بین‌المللی پول خواستار افزایش قیمت‌های برق، گاز، مالیات سنگین، تحمیل مالیات جدید و پالیسی‌های اقتصادی می‌باشد که وابسته‌گی به واردات را ایجاد می‌کند. وقتی شرایط به جایی برسد که پاکستان از پرداخت تادیه پول خارجی عاجز ماند، از صندوق بین‌المللی پول خواستار قرضه می‌گردد. در حالی‌که دریافت قرض از صندوق بین‌المللی پول توازن پرداخت بودجه پاکستان را کاهش و یا از بین می‌برد و پالیسی‌های صندوق بین‌المللی پول هرگز به پاکستان اجازه نمی‌دهد تا نیاز‌هایش را از طریق تولدات داخلی و واردات تأمین سازد. بنابر آن، با محرومیت از ستون سنگین صنعتی حیاتی که آن را خود کفا می‌سازد، پاکستان در گودال عمیق قرض‌های فاسد و کسر بودجه فرو می‌رود. امروز، نفت، گاز، مواد کیمیائی، ماشین آلات و وسایل عالی تخنیکی تماماً وارد می‌گردد. حتی گندم، شکر، پنبه، روغن وارد می‌شوند، با وجود که پاکستان در میان ده برترین کشور‌های زراعتی در جهان است. با آن هم جای تعجب نیست که رشد GDP فعلی پایدار نیست.

پاکستان هرگز قادر نخواهد شد تا به هدف رشد اقتصاد با ثبات و پایدار برسد، مگر این‌که دولت خلافت آن را از برده‌گی صندوق بین‌المللی پول آزاد سازد. در نظام اقتصادی اسلام برق، گاز و نفت ملکیت عامه اند که توسط دولت نظارت می‌گردد. لذا منابع انرژی به قیمت‌های مناسب قابل دسترس خواهد بود؛ طوری‌که منافع و مزد کار از دستگاه تولید برق، تصفیه خانه‌ها، شرکت‌های سهامی و توزیع کننده به طور یکسان گرفته خواهد شد. نظام اقتصادی اسلام هیچ نوع مالیات بر عایدات، مالیات عمومی فروشات، مالیات غیر مستقیم یا هر نوع مالیات غیر شرعی دیگر را ندارد. بدین ترتیب، نرخ تولید به طور موثر کاهش می‌یابد، در حالی‌که تاسیسات بخش‌های صنایع عمومی به طور برجسته در حال فعالیت خواهند بود. با این شیوه پاکستان می‌تواند به هدف رشد با ثبات، دوامدار و واقعی اقتصادی نایل گردد. پس؛ به خاطر رضای الله سبحانه و‌تعالی بگذارید مسلمانان برای تأسیس دوباره دولت خلافت راشده بر منهج پیامبر صلی الله علیه و‌سلم تلاش ورزند! تحت حاکمیت دولت خلافت، حکام هرگز نمی‌توانند بر اساس خواهشات و خواست‌های خود نظامی اقتصادی، پالیسی و قوانین بسازند؛ زیرا دولت خلافت محدود به تطبیق قوانینِ می‌باشد که از قرآن و سنت سرچشمه گرفته است.

﴿وَعَسَى أَن تَكْرَهُواْ شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ وَعَسَى أَن تُحِبُّواْ شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَّكُمْ وَاللّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ﴾ ]بقره: 216[

ترجمه: و بسا چیزی را خوش ندارید و آن برای شما خیر است وبسا چیزی را دوست دارید و آن برای شما بد است والله (مصلحت شما را در همه امور) می‌داند و شما نمی‌دانید.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر-ولایه پاکستان

مترجم: عبدالله صالحی