(ترجمه)

شیوع بیماری ویروس کرونا(کووید 19) در پاکستان نسبتاً سریع بوده است؛ زیرا مبتلایان بدون آن‌که بدانند در وجودشان ویروس وجود دارد، این مرض را به دیگران منتقل می‌دادند؛ چون علایم دقیق بیماری ویروس کرونا معمولاً دیر ظاهر می‌شود. هرچند اکثریت کسانی‌که مبتلا با کووید 19 شدند، در خانه کاملاً صحت‌یاب خواهند شد و یک تعداد‌شان بیماری خفیف را تجربه می‌کنند؛ ولی اقلیت مبتلایان شدیداً به تکلیف و بیماری ریه/شش دچار خواهند شد که نیاز مبرم به "مراقبت‌های ویژه پزشکی/طبی" دارند.

باتوجه به خوف و ترس از صورت‌حال وبایی یا شیوع این بیماری، باید به‌طور موثر به عوام خطاب شود تا از خریداری وحشت‌زده‌ و اضطراری، استفاده‌ی بی‌مورد خدمات طبی و از تشویش/استرس طویل مدت که مقاومت بدن را در مقابل بیماری کاهش می‌دهد، خود داری شود. بالای حکمران مسلمان واجب است تا امریه و دستوالعملی را بر مقامات دولت، رسانه‌ها و علماء صدور نماید تا درین موقع حساس تصویر درست از اسلام و مفاهیم قوی اسلامی را به عوام گوش‌زد نمایند تا باعث برانگیختن صبری در دل‌های‌مان شود که در گفتن هیچ چیزی دیگر به‌جود نمی‌آید. فلهذا، بر مسلمانان‌ست تا به پیشگاه الله سبحانه وتعالی بخاطر نجات(ازین بیماری) توصل به دعاء نمایند، از بابت بیماری صدقه بدهند و تذکر ببیند که هر ضرری‌که مسلمانان تحمل می‌کنند، ان شاءالله در آخرت اجر و ثواب‌اش را از الله سبحانه وتعالی می‌گیرند. رسول الله صلی الله علیه و سلم می‌فرماید:

«مَا يُصِيبُ الْمُسْلِمَ مِنْ نَصَبٍ وَلاَ وَصَبٍ وَلاَ هَمٍّ وَلاَ حُزْنٍ وَلاَ أَذًى وَلاَ غَمٍّ حَتَّى الشَّوْكَةِ يُشَاكُهَا، إِلاَّ كَفَّرَ اللَّهُ بِهَا مِنْ خَطَايَاهُ»

(رواه بخاری)

ترجمه: هيچ خستگی و مرضی، غم و اندوه و اذيت و شکنجه به مسلمان نمی‌رسد؛ حتی خاری‌که به‌پايش می‌خلد، مگر اين‌که الله (سبحانه و تعالی) در برابر آن گناهانش را می‌آمرزد.

بر مسلمانان یادآوری این نکته لازمی‌ست که یگانه سبب موت(مرگ) در واقع رسیدن اجل است که تنها به دست الله سبحانه وتعالی قرار دارد؛ حال‌آن‌که بیماری‌های هم‌چو سرماخوردگی(Flu)، محرقه(Typhoid)، ملاریا(Malaria) و کووید 19 تنها حالات(احوال) هستند که در نتیجه آن مرگ اتفاق می‌افتد. در رابطه به انتشار بیماری، حکومت پاکستان در شروع بی‌حد شدید غفلت نمود و تااکنون جریان دارد که باعث ضرر و نقصان بی‌شمار شد. حکومت پاکستان زائرین مریض را همراه افراد صحت‌مند که از ایران برگشت نموده بودند را در یک محل قرار می‌داد که از خاطر همین امر، افراد سالم عاری از بیماری نیز شکار ویروس شدند و بعداً حکومت تمام ‌شان را اجازه داد تا به خانه‌های‌شان در سراسر پاکستان برگردند و این خود به انتشار ویروس افرود. علی‌رغم غفلت شدیدش تااکنون این رژیم درس عبرت حاصل نکرده است. حتی رژیم اکنون بخاطر توقف و جلوگیری از اختلاط فرد بیمار با فرد صحت‌مند هیچ تدبیر و برنامه‌ای را روی دست نگرفته است. فلهذا، بر حاکم مسلمان واجب‌ست تا در هنگامی‌‌که "امکان غالب(غلبة الظن) رسیدن ضرر و نقصان بیشر ظاهر می‌شود، تدابیر اختیاطی و لازمی خود را بگیرد.  رسول الله صلی الله علیه وسلم می‌فرماید:

«لَا ضَرَرَ وَلَا ضِرَارَ»

(ابن ماجه)

ترجمه: عامل ضرر نشوید یا ضرر(آسیب) نرسانید.

 ‏هم‌چنین رسول الله صلی الله علیه وسلم می‌فرماید:

‏«لاَ تُورِدُوا المُمْرِضَ عَلَى المُصِحِّ»

(رواه بخاری)

ترجمه: من‌حیث احتیاط، هرگز یک بیمار را با یک فرد سالم (در یک محل باهم) قرار ندهید.

 ‏بناءً تحت فرموده‌ی حدیث فوق، مسلمانان باید انفصال یا جدا‌سازی بیماران را از صحت‌مندان یقین کنند. در ضمن توجه خاصی را در خصوص اشخاصی‌ بپردازند که معافیت بدن‌شان در مقابل این بیماری ضعیف است؛ به‌طور مثال: کهن‌سالان یا کسانی‌که قبلاً از موجویت بیماری‌های ریه/شش رنج می‌بردند و به آنان در مورد خوردن غذای صحی و فعالیت‌های بدنی یا ورزش توصیه صورت گیرد.

با توجه به معالجه‌ و تداوی شدیداً ضعیف یا عدم داروی مؤثر بر تداوی این ویروس، اکنون در این بحران غفلت سیستم مراقبت بهداشتی(وزارت صحت) تحت رهبری این نظام استعمارگر حاکم، به‌طور غم‌انگیز آشکار شد. ‏نظام استعمارگر این شک را به یقین تبدیل نمود که سهم‌ عظیم از بودجه، به‌عوض این‌که بخاطر رفع امور مردم مانند صحت‌عامه یا مراقبت‌‌های‌بهداشتی مصرف شود، بر سودی‌که مبنی بر بدهی/قرض استوار است، به‌ مصرف می‌رسد. نظام استعمارگر این شک را نیز به یقین تبدیل نمود که پاکستان هیچ‌گاه در خصوص توسعه صنعت طبی و فابریکه‌های مهم توجه لازم را به خرج نداد که به واسطه آن می‌توانستند سامان‌آلات و تجهیزات حیاتی طبی/پزشکی مانند ماشین وینتیلاتور(Ventilator) را برای امراض تنفسی تولید کنند. 

ای مسلمانان پاکستان! رسول الله صلی الله علیه وسلم می‌فرماید:

«فَالإِمَامُ رَاعٍ، وَهْوَ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ»

(رواه بخاری)

ترجمه: امام(حاکم) محافظ و مسوول در برابر رعیت‌اش است.

بدین منوال، ‏بدون دولت خلافت راشده ثانی بر منهج نبوت، ما واقعاً به مثل یتیمانی می‌مانیم که بدون هیچ سرپناه و محافظی در هر بحرانی گیر مانده می‌باشند. ‏بر تمام مان واجب‌ست که بخاطر خاتمه‌ی این امتحان و ابتلای الهی، تحفظ برای صحت‌مندی، شفایابی بیماران و احیای مجدد سپر مان، دولت خلافت که ما آن را 99 سال‌ هجری قبل به‌تاریخ 28 رجب 1342هـ.ق از دست دادیم، دعاء نمایم. فلهذا، بر ما واجب‌است تا برای احیای مجدد نظام حکومت‌‌داری که الله سبحانه وتعالی نازل کرده دعوت و فعالیت نماییم. آن‌گاه‌ست که ضعیفان مان محافظت می‌شوند، برای بیماران مان خدمات صحی ارائه می‌شود و ما می‌توانیم از الله سبحانه وتعالی و رسول الله صلی الله علیه وسلم به‌طور کامل اطاعت و فرمان‌برداری نماییم.

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه پاکستان

مترجم: داکتر زکریا

#أقيموا_الخلافة

#خلافت را بازگردانید

#YenidenHilafet