(ترجمه)

مسابقۀ کرکت میان افغانستان و پاکستان که به تاریخ 29 ژوئن 2019م برگزار گردید، جرقه‌های رقابت و آتش دشمنی میان مسلمانان دو سوی مرز را طوری شعله‌ور ساخته است که مسلمانان پاکستان خواهان اخراج مهاجرین پشتو زبان- افغانی از سرزمین‌شان شده‌اند. این در حالی‌ست که حاکمان دو سوی مرز با کنار آمدن‌ و دوستی‌شان با دشمنان مسلمانان بذر شوم و پلید این نفرت و دشمنی را کاشتند. از سوی دیگر، در سال 2001م حاکمان پاکستان بی‌درنگ خود را در حلقۀ دوستی با صلیبی‌های آمریکایی ‌قرارداده و در جهت تبدیل کردن آسمان صاف و آبی افغانستان به آسمان وحشت و مرگ حتی در ماه مبارک رمضان و حمایت گسترده‌شان از امریکا نقش پر رنگی را بازی کردند.

 افزون برین، این حلقۀ دوستییِ بود که امریکا را قادر ساخت تا دولت طرف‌دار  هند را در کابل شکل دهد. علی‌رغم این، حاکمان افغانستان سریعاً با دولت هندو کنار آمده و سرزمین‌های خراسان در خدمت سرویس اطلاعات برون‌مرزی هندو قرار دادند که باعث حملات آن‌ به ارتش پاکستان در بلوچستان و مناطق قبیله‌ای گردید. در حالی‌‌که در گذشتۀ نه چندان دور، این همان برادری اسلامی میان ISIپاکستان و جنگجویان قبیلوی پشتون در دو طرف خط مرزی استعماری دیورند میان پاکستان و افغانستان بود که پوز کثیف اتحاد جماهیر شوروی را طوری به خاک مالید که دیگر هرگز جرئت برگشت دوباره را به این سرزمین نکرد. با این حال، اکنون که مهاجمین امریکایی از طالبان افغانی خواستار معاملۀ ماندن در افغانستان را دارند؛ از این‌رو، آن‌ها آتش ملی‌گرایی رقابتی را شعله‌ور ساخته و دشمنی‌ها را در میان مسلمانان افغانستان و پاکستان از طریق تقسیم‌بندی‌های ملی‌گرایی تقویت می‌بخشند.

ای مسلمانان پاکستان! تا زمانی‌که حاکمان مسلمانان روابط گرم و ناگسستنی با دولت هندو را داشته باشند، به ادامۀ دشمنی‌ها و درگیری‌های آتش جنگ و دشمنی در میان مسلمانان پاکستان و افغانستان ادامه خواهند داد. پس بر ماست تا بی‌درنگ به ملی‌گرایی خانمان سوز و تفرقه‌انداز نه بگوییم که باعث گردیده تا قبل از رویارویی با دشمن ما را از پا در آورد. رسول الله ﷺ می‌فرماید:

«لَيْسَ مِنَّا مَنْ دَعَا إِلَى عَصَبِيَّةٍ وَلَيْسَ مِنَّا مَنْ قَاتَلَ عَلَى عَصَبِيَّةٍ وَلَيْسَ مِنَّا مَنْ مَاتَ عَلَى عَصَبِيَّةٍ» (ابوداود)

ترجمه: از ما نیست کسی‌که به عصبیت(قبیله‌گرایی) فراخوانَد، در راه آن بجنگد و در آن راه بمیرد.

فلهذا، بر ماست تا در راستای احیای خلافت اسلامی بر منهج نبوت مجدانه تلاش نماییم؛ دولتی‌که وحدت امت اسلامی را حفظ نموده، در مقابل دشمنان ما همچو دژِ تسخیرناپذیر قرار گرفته و در نهایت به آتش فتنه‌ای‌که امروزه دارد ما را می‌سوزاند پایان خواهد داد. الله سبحانه‌وتعالی می‌فرماید:

﴿وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا ۚ وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَكُنتُمْ عَلَىٰ شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنْهَا﴾ [آل‌عمران: 103]

ترجمه: و همگی به ریسمان الله [= قرآن و اسلام، و هرگونه وسیله وحدت‌]، چنگ زنید و پراکنده نشوید! و نعمت (بزرگِ) الله را بر خود، به یاد آرید که چگونه دشمن یکدیگر بودید و او میان دلهای شما، الفت افگند و به برکتِ نعمتِ او، برادر شدید! و شما بر لبه‌گاه حفره‌ای از آتش بودید، (اما) الله (سبحانه‌و‌تعالی) شما را از آن نجات داد.

دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر-ولایه پاکستان

مترجم: حذیفه مستمر