دولت چین هزاران تن از مسلمانان اویغور را بازداشت نموده و تحت فشار قرار می‌دهد تا ارزش‌های اسلامی‌شان را کنار بگذارند؛ اما رهبری سیاسی و نظامی پاکستان با استمرار پروژۀ CPEC(دالان اقتصادی چین-پاکستان) تلاش دارد تا رضایت رهبران چینی را حاصل کند!

(ترجمه)

به تاریخ 30 اگست 2018م کمیته‌ای از سوی کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل اعلام کرد که: «چین باید بلافاصله مسلمانان اویغور را که به "بهانۀ همکاری با تروریزم" در اردوگاه‌های آموزشی سیاسی به سر می‌برند، آزاد کند.» بر اساس تخمین‌های انجام شده از سوی این کمیته، تا یک میلیون اویغوری-که اقلیت بزرگ مسلمانان را تشکل می‌دهد- بطور غیرقانونی در بازداشتگاه غربی ولایت سینکیانگ این کشور به سر می‌برند. یک تن از زندانیان قبلی در یکی از این اردوگاه‌ها گفت: «بر اثر فشاری‌که بر مسلمانان تحمیل می‌گردید، مسلمانان مجبور به خوردن گوشت خوگ و نوشیدن الکول؛ اعمالی‌که در دین‌‌شان ممنوع قرار داده شده است، می‌شدند.»

این نخستین گزارشی نیست که از آزار و اذیت مسلمانان اویغور را در ترکستان شرقی توسط مقامات چینی روایت می‌کند؛ بلکه گزارش‌های متعددی نیز وجود دارد که مقامات چینی مسلمانان را مجبور کردند تا از روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان خودداری نمایند، مردان را از گذاشتن ریش نهی کردند، زنان را از پوشیدن حجاب منع کردند، مادران مسلمان را مجبور به سقط جنین کردند و جوانان را از رفتن به مسجد باز داشتند. چین در طول دو دهۀ گذشته با بکار‌گیری از جنگ امریکا علیه اسلام(جنگ با تروریزم) بخاطر سرپوش گذاشتن به روی جنایاتش علیه مسلمانان اویغور استفاده کرده است. اگرچه گزارشی ناشی از آزار و اذیت چین علیه مسلمانان باعث نگرانی‌ها و ناراحتی‌های زیادی از مسلمانان پاکستان گردیده است؛ طوری‌که در سال 2017م زمانی‌که رژیم میانمار جنایات وحشت‌باری را علیه مسلمانان روهینگیا آغاز کرد که در نتیجۀ آن صدهاهزارتن مجبور به مهاجرت شدند، حتی چین به عوض دستگیری مسلمانان مظلوم روهینگیایی، حمایت‌اش را از رژیم جنایتکار بودائی اعلام کرد که این کار نیز باعث برافروخته شدن خشم مسلمانان پاکستان در آن زمان گردید. در واقع ایدیولوژی دولت چینی بر مبنای خدعه استوار است و هر رژیمی‌که پرچم خدعه را بلند کند، بی‌گمان نسبت به مسلمانان نوعی بدبینی می‌داشته باشد؛ زیرا مسلمانان حاملین اسلام اند و اسلام جزیک ایدیولوژی حق چیزی دیگری نیست.

ولی با وجود این‌ همه، رهبری سیاسی و نظامی پاکستان رویکرد بی‌شرمانه‌ای را روی دست گرفته است. چین مسلمانان اویغور را به شدت شکنجه می‌دهد؛ اما رئیس قوی‌ترین ارتش جهان اسلام، با رهبران سیاسی و نظامی چین دیدار و گفتگو می‌کند و از حمایت خود در خصوص امنیت پروژۀ CPEC به آن‌ها اطمینان می‌دهد. هم‌چنان وزیر حج و اوقاف این کشور حین بازدیدش از سفیر چین در پاکستان خواستار کاهش محدودیت‌ها بر مسلمانان ترکستان شرقی گردید؛ ولی پروژۀ CPEC را به عنوان پروژه‌ای که از اهمیت ملی برخوردار است، اعلام نمود. بنابر این، آیا لازم است که مسلمانان پاکستان بخاطر منافع چین و پروژۀ CPEC از اوامر الله سبحانه‌و‌تعالی و رسول وی ﷺ اباء ورزند؟ آیا لازم است که مسلمانان پاکستان بخاطر منافع چین و پروژۀ CPEC شکنجه و آزار مسلمانان اویغور را نادیده بگیرند؟ آیا با واگذار کردن مسلمانان اویغور بخاطر منافع چین و پروژۀ CPEC می‌توانیم سعادت این دنیا و رضایت الله سبحانه‌و‌تعالی و رسول الله ﷺ را در روز جزا حاصل کنیم؟ الله سبحانه‌و‌تعالی می‌فرماید:

                             ﴿الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۚ أَيَبْتَغُونَ عِندَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا﴾

[نساء: ١٣٩]

ترجمه: آنانی‌که کافران را به جای مؤمنان، دوست و ولی خود انتخاب می‌کنند؛ آیا عزّت(قدرت و شهرت) را نزد آنان می‌جویند؟ با این‌که عزت(قدرت و شهرت) همه از جانب الله(سبحانه‌و‌تعالی) است؟!

رهبری سیاسی و نظامی پاکستان از فکرۀ خودخواهانه‌ای برخوردار است که با عقیدۀ اسلامی در تناقض قرار داشته و هیچ گونه سازگاری با آن ندارد. باوجودی‌که پاکستان از قدرت و ثروت مادی بالایی برخوردار است؛ اما با آن‌هم چنین رهبریی از ترس قدرت‌های خارجی نمی‌تواند در جهت درک مشکلات فوق و اقدام به حل آن در سطح جهان چاره‌ساز واقع گردد. پس آیا عقیدۀ اسلامی بزرگ‌ترین منبع قدرت ما نیست؟ تا زمانی‌که مسلمانان عقیدۀ اسلامی را به صورت همه‌جانبه آن نپذیرند و حلاوت آن را احساس نکنند؛ بر دشمنان‌‌شان(کفار) که تعداد‌شان بیشتر از مسلمانان است، چیره نخواهند شد. در دوران طلایی خلافت اسلامی، لشکر قطیبه بن مسلم البهیلی هنگامی‌که می‌خواست بر خاک چین وارد شود، امپراتور چین از این‌که ترس سراسر وجودش را فرا گرفته بود، هیئتی را به حضور فرمانده مسلمانان بخاطر پرداخت جزیه فرستاد و از این‌که فرمانده مسلمانان سوگندش را بجا کرده باشد، مقدار خاکی را به همرای هیئت مذکور به نزد فرمانده مذکور فرستاد تا بالای آن خاک قدم گذارد.

فلهذا مسلمانان باید رهبری سیاسی و نظامی ترسو و بزدل پاکستان را کنار گذاشته و با کاروان مخلص حزب التحریر به منظور اعادۀ خلافت اسلامی برمنهج نبوت ملحق شوند؛ زیرا بر ما لازم است تا از قدرت، توانائی و خون خویش در جهت حاکمیت اسلام استفاده نماییم؛ نه در راستای دسائس و نقشه‌های کفار.

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه پاکستان