(ترجمه)

کوالا لامپور از تاریخ 18 الی 21 دسامبر میلادی، نشست سران "اسلامی" را برگزار می‌کند، طوری‌که این دومین دور از اجلاسی‌ست که دور اول آن در سال 2014م برگزار شده بود. این نشست سران که در "مرکز همایش کوالالامپور(KLCC)" برگزار می‌شود، در میان دیگر مسائل فرعی با هدف بحث و یافتن راه‌حل‌های جدید برای مشکلات فرا راه جهان اسلام و هم‌چنین به‌طور عام برای بهبود رفاه مسلمانان و کشورهای اسلامی می‌باشد. ‏رییس جمهور ترکیه، پاکستان، اندونیزیا و امیر قطر در میان رهبران برتر اند که در این نشست سران "اسلامی" اشتراک خواهند کردند. بر اساس اخبار رسانه‌های داخلی، این نشست هم‌چنین با هدف گردهم‌آوری علمای مسلمین، استادان و متفکرین مسلمان از سراسر جهان و احیای تمدن اسلامی می‌باشد. در نشست سران کوالا لامپور انتظار می‌رود که بیش از 400 نمایده یا هیئت از 53 کشور حضور داشته باشند.

علی رغم نیت نیک ظاهری سازمان‌دهندگان و نمایندگان، آن‌ها نتوانستند درک کنند که این نشست تجلی و بازتاب ناکامی هزاران نشست‌های قبلی است که در مالیزیا یا هرگوشه‌ای از جهان برگزار شده است. این هم‌چنین اثبات روشنی یا دلیل واضحی برای عدم موفقیت "سازمان همکاری اسلامی(OIC)"، "جنبش غیر متعهد(NAM)"، اتحادیه عرب و سایر ارگان‌ها و نهاد‌های اسلامی بین‌المللی در حل مشکلات فرا راه این امت است. ‏اگر نهاد‌های بین‌المللی و نشست‌های گذشته به‌طور موفق‌آمیز در طول این مدت به شناسایی و حل مشکلات امت پرداخته بودند؟ مطمئناً نیازی به برگزاری یک نشست ضعیف و خطابه‌های دیگر نبود!

تقریباً یک قرن پس از انهدام دولت خلافت عثمانی در استانبول، امت اسلامی بخاطر عدم داشتن سپر حقیقی که من‌حیث محافظ از آن‌ها محافظت می‌کرد، رنج و عذاب شدیدی را متحمل شده است. به تعقیب انهدام خلافت اسلامی، امت تحت رهبری حکام مستبد، ظالم و سیکولار زنده‌گی کرده اند و حکام نظامی را تنفیذ و تطبیق می‌نمودند که از باداران استعمارگر به آنان میراث مانده بود. ‏این حکام از اجرای نظام حکومت‌داری اسلامی، نظام اقتصادی اسلامی، نظام اجتماعی اسلامی، نظام عقوبات اسلامی، سیاست‌های خارجی و تعلیمی اسلامی وغیره غفلت ورزیده اند و هم‌چنین آنان در حاکمیت‌شان احکام قرآن و سنت را زیری پای گذاشته اند. آن‌ها هرگز در مورد امت توجهی نکردند؛ آن‌ها تنها در مورد خودشان، در مورد گروه‌های نخبه و بخاطر غلامی به باداران استعمارگر‌شان توجه کرده اند. این حکام در واقع ریشه عامل تمام مشکلاتی‌ست که این امت متقبل می‌شود و علت امر از امت پنهان نیست؛ ولی باوجود آن‌هم این حکام به جهانیان اعلام می‌دارند که آن‌ها بخاطر حل مشکلات امت اسلامی باهم جمع شده اند. 

ما در حزب التحریر-مالیزیا، می‌خواهیم تصریح بداریم که ما به طور کافی از نشست‌های شما برخوردار بوده‌ایم؛ بناً امت دیگر نیاز به هم‌چو نشست‌ها ندارد. ‏امت اسلامی از راه‌حل‌ها و سخنان میان‌تهی شما به ستوه آمده اند. امت دیگر نیاز ندارند و دیگر لازم نمی‌بینند که همواره از مشکلات‌شان بشنوند؛ زیرا آن‌ها با مشکلات و در داخل مشکلات زنده‌گی می‌کنند! ‏امت خواهان راه بیرون رفت است و مطمئناً از طریق این نشست‌ها راه بیرون رفت شان را پیدا نخواهند کرد و نه حتی در برگزاری هزاران نشست مشابه دیگر. امت در خطابه‌ نشست‌ها آن‌چه را که سزاوارشان است هرگز به دست نمی‌آورند؛ زیرا تماماً راه ناکام نشست‌های گذشته را تعقیب می‌کنند. ‏راه بیرون رفت هرگز از آن کسانی نمی‌آید که خائن بر امت، خائن بر الله سبحانه‌وتعالی و خائن بر رسول الله صلی الله علیه و سلم بودند و هم‌چنان هستند. یگانه راهی بیرون رفت برای امت، همان راهی‌ست که قبلاً امت در همان مسیر قدم رنجه فرموده بودند. ‏امت اسلامی نیاز مبرم به قرآن و سنت دارند تا در سرزمین‌های‌شان تطبیق و جاری شود. امت اسلامی نیاز شدید به خلافت راشدۀ ثانی شان دارند که دوباره تاسیس شود و آنان را دوباره متحد بسازد و در نهایت این نظام قانون الله سبحانه‌وتعالی اجرا خواهد کرد که آنان را به نهضت سوق خواهد داد و این نظام سرزمین‌های اشغال‌شده را دوباره آزاد و تمامی مسلمانان را از قید تسلط و ظلم و ستم کفار آزاد خواهد کرد. امت به چنین راه‌حل‌ نیاز دارد؛ نه به یک نشست(مهمانی) باشکوه که در نهایت امر به ناکامی می‌انجامد.

عبد الحكيم عثمان سخنگوی حزب التحریر-مالیزیا

مترجم: زکریا وهاج