( ترجمه)

نشست چهارروزۀ شورای ملی فلسطین، که در رام‌الله برگزار شده بود، درست قسمی‌که انتظار می‌رفت، بیانیۀ اخیرش بر تضعیف فلسطین و وابستگی به راه‌حل‌های سازمان ملل که دولت یهودی را مشروعیت بخشیده و در تلاش ایجاد دوبارۀ سازمان آزادی‌بخش فلسطین(PLO) بعد از فرسوده شدنش می‌باشد، مهر تأیید گذاشت تا توجیهاتی را برای بودن مقامات و اعضای این سازمان در برنامه‌های به نام پروسۀ سیاسی و خط مشِ صلح‌آمیز، به‌وجود بیاورد. در پاسخ به نشست این شوراء و بیانیۀ اخیر آن، ما نکات ذیل را یادآور می‌شویم:

۱- نشست این شوراء در سلسلۀ جلسات عمومی‌اش بعد از ۲۲ سال، این حقیقت را وانمود کرد که نقش سازمان آزادی‌بخش فلسطین به پایان رسیده و دیگر مدار اعتبار نمی‌باشد. بنابر این، پیش‌دستی و یا تلاش بر ایجاد اصلاحات در آن، به معنی داغ کردن خاکستر و تلاش در رأستای ایجاد سازمانی خواهد بود که هدف‌اش تضعیف فلسطین و رسمیت بخشیدن به حضور دولت یهودی بوده است. حقیقت امر این است که باید با سازمان و راهکارهای  بیهودۀ آن، همکاری صورت نگیرد.

۲- رد تصمیم ترامپ توسط این شوراء به‌خاطر دوستی‌شان با قدس و یا اعجاز پیامبر صلی الله علیه وسلم نبود، بلکه نوعی از هم طرازی است که در مفاهیم برنامه‌های استعماری وجود دارد. برخورد ترامپ و راه‌حل‌های مبتکرانه‌ای وی که خواستار  بوجود آمدن دو دولت مزین با ویژگی‌های امریکایی و کشور‌های اروپایی است، ایجاب می‌کند تا در جهت دادن منطقه به شمول قضیۀ فلسطین، سهم‌اش به‌جا بماند. آنانی‌که باور دارند افراد این سازمان در برابر بقایای فلسطین موقف شدید دارند، یا خیالاتی شده اند و یا در بی‌بصیرتی به سر می‌برند، هیچ فرقی میان زمینی‌که الله سبحانه وتعالی در اطراف مسجد‌الاقصی پربرکت ساخته است، وجود ندارد. بناءً هیچ فرقی در میان صفاد و اسقلان یا میان نابلوس و رام‌الله وجود نداشته و تمامی این‌ها سرزمین‌های اسلامی اند که توسط خون اصحاب کرام  رضی الله عنه  آبیاری شده اند. کسانی‌که سرزمین‌های غصب شده  در سال ۱۹۴۸م را بی‌اهمیت دانستند، بدون شک که سرزمین‌های غصب شده در سال ۱۹۶۷م نیز برای‌شان اهمیتی ندارند، چرا که هیچ چیزی جسم مرده را به درد نمی‌آورد.

۳- فراخوان جاری به‌خاطر به وجود آوردن حمایت بین‌المللی برای مردم فلسطین، جز پافشاری بر مقید ساختن فلسطین و مردم‌اش به استعمار چند ملیتی، چیزی دیگری نیست. چنین حالتی مصایب و بدبختی‌های زیادی را به وجود خواهد آورد؛ چون هر جایی‌که پای نیروهای بین‌المللی کشانده شود، باعث گسترش بدبختی‌ها می‌شود. بنابر این، به عوض این‌که برای بسیج سازی ارتش‌ها به‌خاطر آزادی کامل فلسطین نداء سر بزنند، برعکس این سازمان پافشاری دارد تا فلسطین در نزد استعمارگرایان کافر گروگان بماند.

۴- تصامیم شورای مرکزی که بر قطع روابط با دولت یهود و پایان دادن به هماهنگی‌های امنیتی را سفارش داده بود، ناپدید گشت و هیچ جنبۀ تطبیقی پیدا نکرد، چراکه بطور کل تمامی سفارشات شورای ملی در این مورد، جز مزخرفات چیزی دیگری نبود. قرار گفتۀ اریکات کارشناس سیاسی و رئیس یکی از کمیته‌های این سازمان: چگونه ممکن است دولتی‌که رئیس جمهور آن لیبرمن "Lieberman" و صدراعظم آن موردیچای"Mordechai" باشد، با دولت یهود خواهد جنگید و امنیت و بقایش را تهدید و از تأمین امنیت آن دست بردار خواهد شد؟! این سازمان به چنین هدفی ایجاد نشده بود و ساختار قدرت نیز در فلسطین به چنین هدف به وجود نیامده بود.

۵- ساختار قدرت در فلسطین به اساس یک تصمیم بین‌المللی به وجود آمده و هیچ‌گاهی در نتیجۀ کدام مبارزه و یا مباحثه به صحنه نیامده است، ولی ظاهراً چنین نمایان کرده می‌شود؛ به همین لحاظ، حتی ساختار موجود بالای خودش مسلط نیست. پس فراخوان شورای ملی بر رسیده‌گی در مورد توافقاتی‌که با دولت یهود به امضاء رسانده است، یک فراخوان بی‌مورد بوده؛ چون باوجود این‌که ندای اقلیت است، ندای شرم نیز می‌باشد.

۶- پذیرفتن خط مشِ سیاسی این سازمان، که خواهان راه‌حل‌های صلح‌آمیز و تلاش برای تشکیل یک نشست برابر با قوانین سازمان ملل را دارد، ادامۀ عهدشکنی و تلاشی در جهت تکرار ناکامی سیاسی خواهد بود که با چنین مش، بدبختی‌ها مطیعانه برای فلسطین و مردمش از این بیشتر ادامه خواهند یافت.

۷- حقایق و حوادث یکی پی‌دیگر به اثبات می‌رسانند که راه‌حل موجود در مورد قضیۀ فلسطین، از آزادی آن عاجز است. تمامی وسایلی‌که توسط سازمان، مقامات و تعدادی از حکام مسلمانان مورد تطبیق قرار گرفت، هیچ چیزی را جز ویرانی فلسطین، مردم‌اش و اماکن مقدس آن، در پی نداشت. مردم فلسطین باید خود را از تصامیم، نشست‎ها و شورای‌های آن‌ها مجزاء ساخته و با بلند نمودن صدای‌شان بالای ارتش امت، آن‌ها را به‌خاطر حمایت از دین و اعجاز پیامبر‌شان صلی الله علیه وسلم به یاری بخواهند تا آن‌ها طرح ترامپ را خنثی کرده و راه‌حل به وجود آمدن دو دولت را خاتمه داده، دولت یهود را ریشه‌کن  و فلسطین را منحیث نگینی تاج سرزمین‌های اسلامی بسازند.

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه فلسطین