(ترجمه)

نخست، ما با تحیه اسلامی شروع می‌کنیم!

السلام علیکم ورحمه الله وبرکاته!

به تاریخ 29 مارس 2020م، یک مقاله‌ی شما در ویب‌سایت "شبکه خبری الجزیره(Al-Jazeera.net) تحت‌عنوان: «یک مناقشه‌ فکری دولت اسلامی... آیا اسلام یک مدل/نمونه‌ی خاص دولت را به میان می‌آورد؟» منتشر شد که در آن شما از خلافت سخن گفته بودید. (نوت: عنوان مقاله به عربی، "مناقشة لفكرة الدولة الإسلامية"... هل جاء الإسلام بنموذج محدد للدولة؟") بناءً مقصودی‌‌که مقاله‌تان دنبال می‌کرد، این‌بود تا شان و شوکت یک دولت مقتدر و عظیم را در تاریخ لکه‌دار بسازد؛ دولتی‌که توسط امت اسلامی از سوی باکرامت‌ترین پیامبرشان، سید خلقت، سید و پیشوای ما محمد صلی الله علیه وسلم به ارث برده شده است؛ ‏یک دولتی با نظام معروف و خصوصیت ممیز و یک دولتی‌که رییس‌اش من‌حیث خلیفه(جانشین) رسول الله صلی الله علیه وسلم مسمی می‌شود؛ دولتی‌که به رهبرشان لقب أميرالمؤمنين داده می‌شود؛ دولتی‌که اصحاب جلیل القدر بخاطر تأسیس‌اش شهید شدند؛ سپس بیشترین اصحاب کرام بخاطر حفظ اتحادش شهید شدند و سپس بهترین صحابه ارجمند و محترم بخاطر گسترش‌ آن جام شهادت را نوشیدند؛ در نهایت شکو و عزت‌اش با خون شهدا در طول تاریخ رنگین و حفظ شده است.

ای آقای محمد یتیم! اگر شما صادقانه در برابر اسلام احساس و حرص مراقبت دارید، به شما این عمل زیبنده خواهد بود تا آن‌چه نبی کریم صلی الله علیه وسلم در خصوص اقامه دولت انجام داده است را در صحنه عمل پیاده کنید. من به شما آنچه برای جمهور امت، چه رسد به فقه‌ها که مفهوم شده است، برهان و دلیل نمی‌آورم و اضافه نمی‌کنم. ‏من فقط به یک واقعه استناد خواهم کرد، یک واقعه روشن و واضحی‌که خطر ضیاع و از دست رفتن خلافت و سنگین بودن گناه کسانی‌که در آن دخیل بودن را تأیید می‌کند، این واقعه مشهور به انجام عهد بیعت با سید عثمان رضی الله عنه است...

 ‏سید عمر بن خطاب رضی الله عنه، آن صحابه خلیل القدر که در مقابل زنی‌که وی را در بازار بخاطر حکومت‌اش محاسبه می‌نمود، با تواضع می‌ایستاد. ‏آن خلیفه مبارک، هنگامی‌که دانست مرگ به وی نزدیک شده، وی شش تن از بشارت یافته‌گان جنت (المبشرين بالجنة) را نامزد ریاست خلافت نمود تا آنان از میان خویشتن یکی را من‌حیث خلیفه انتخاب کنند. سپس به آنان سه روز را مهلت داد که پس از آن طرف مخالف باید به قتل برسد... بلی! وی امر قتل خیرالبشر بعد از انبیاء را صادر کرد؛ اگر آنان پروسه انتصاب خلیفه را فاسد کنند. فلهذا، چگونه حضرت عمر بن خطاب می‌تواند اجازه ریختن خون صحابه‌ای را بدهد که بشارت یافته‌گان جنت هستند؛ در حالی‌که صحابه درین امر حضرت عمر بن خطاب سکوت اختیار نموده بودند؟ حال آن‌که قبل از این اگر اصحاب کرام متوجه می‌شدند که حضرت عمر بن خطاب یک تکه پارچه اضافه را برای لباسش نسبت به دیگران گرفته، سکوت نمی‌کردند! بلی، آنان در امر نصب خلیفه سکوت اختیار نمودند؛ زیرا آنان عظمت فرض بودن خلافت را می‌دانستند و اگر نیاز باشد این امر سزاوار قربانی نفس‌ها را نیز دارد. فلهذا، ای آقای محمد تیم! تصور کن، اگر شما در حضور سیدنا حضرت عمر بن خطاب می‌بودید و وی مقاله شما را مطالعه می‌کرد، نمی‌دانم چه عاقبت بدی بر سرت می‌آمد؟!

هرگز، قبلاً هیچ کسی از نسل‌های گذشته در میان امت زاییده نشده بود که ادعای حرص مراقب از اسلام را کند و سپس به تحریف ساختار دولت اسلامی فراخوانی نموده و آن را با دیگر ساختار دولت‌های کفری برابر کند! هیچ کسی به این امر دست نزده بود، به‌جز نسلی از مسلمانانی‌که در عصر انهدام و الغای دولت خلافت می‌زیستند. ‏آنان مسحور(تکنالوژی و پیشرفت و دیگر) آن‌چه‌ شدند که دشمنان‌شان به آن نایل شده بودند و مجذوب فرهنگ و ثقافت استعمارگران‌شان شدند و مانند زاهدان مغاره‌نشین ذلیل گشتند و سپس با ظلم و ستم حکمرانان خائن هم‌زیستی کرده و شرکای آنان شدند. مسلمانان در نهایت تلاش برای توجیه موقف‌شان از طریق شعارهایی‌که دیگر امت مسلمه را احمق و گول زده نمی‌توانستند، کردند.

دولت خلافت در سال 1924م در لحظه‌ای سقوط کرد که شکست نظامی با یک آشفتگی(ذهول) به‌وسیله آن‌چه غرب انجام داده بود، آمیخته شد؛ آشفتگی و ذهولی‌که برایش هیچ درمانی وجود نداشت تا این‌که الله سبحانه وتعالی به امت کسانی را ارزانی داشت که می‌توانستند میان فرهنگ و تمدن فرق قائل شوند. بدین معنی که قابلیت توانایی دیدن راه و طریقه نهضت اسلامی را داشتند؛ راهی‌که ناب، صاف و مبلور شده است! الحمد الله اللطیف الخبیر! امروز، خلافت یک‌بار دیگر به رای و فکر عمومی در میان امت اسلامی تبدیل شده است و این مفکوره منتظر کسانی‌ست که می‌خواهند برایش نصرت دهند و آن را تأسیس نمایند.

از الله سبحانه وتعالی بترس و به گفتن اظهاراتی توقف بده که هرگز مایه آرامش در قلب مؤمن نمی‌شود و به توسعه دادن نظام حکومت‌داری سیکولار توقف بده؛ چون‌ الله سبحانه وتعالی به قلدران و باداران این نظام یک سربازی از سربازهایش را فرستاد؛ یک ویروسی‌‌که با چشم بصیرت دیده نمی‌شود و باعث از دست رفتن توازن و تقریباً نزدیک به شکست‌شان شد. به همسایه‌گانت در سمت شمال اگر دقیق‌تر بگویم؛ جامعه اروپایی‌ها بنگر، که به شدت ترسیده و متفرق شدند و کسانی‌ اند که قلب‌های‌شان با ناامیدی پر شده است و شکاف میان وحدت ادعایی‌‌شان پهن و فراخ گشت و در نهایت آنان پرچم‌های اتحادیه‌شان را پایین نموده و یک‌دیگر را به خیانت ورزیدن ملامت می‌نمایند. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿...تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّى...﴾

[حشر: 14]

ترجمه: ...تو ايشان را متحد می‌بينی، ولی پراكنده دل بوده و هماهنگ نمی‌باشند...

ای آقای محمد یتیم! ما به شما نصیحت می‌کنیم که ازین راه برگرد و جامه‌ی سکولاریزم را از تن‌ات بیرون درآر و به سوی غرب و نظام‌اش پشت بگردان؛ سپس در صف امت  توقف کن و عمل صالح را با یاری و دعوت نمودن به اقامه خلافت راشده ثانی بر منهج نبوت، انجام بده! الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ...﴾

[حج: 23]

ترجمه: (...اما گروه دوم كه مؤمنان اند) الله(سبحانه‌وتعالی) كسانی را كه ايمان آورده‌ اند و كارهای شايسته انجام داده‌ اند، به باغ‌هایی (از بهشت/جنت) داخل می‌گرداند...

انجینر/مهندس صلاح‌ الدین عضاضه

رییس دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر

مترجم: داکتر زکریا