(ترجمه)

"در بیانیه‌ای‌که به‌تاریخ 31 جولای/ژوئیه 2019م، از سوی اتحادیه‌ی کمیته‌های کار برای زنان فلسطینی صادر شد، بخش زنان جبهه‌ی دموکراتیک برای آزادی فلسطین، از موقف حزب‌التحریر در خصوص هدایت دولت فلسطین برای تصویب  قانون افزایش سن ازدواج برای زنان این کشور تا سن 18 ساله‌گی، خبر داده است. در این بیانیه چنین ذکرشده که نظر حزب فراتر از قواعد عقلانی و منطق انسانی قراردارد که سن قانونی برای اشتراک در انتخابات، اخذ جواز راننده‌گی و توانایی تصمیم‌گیری را در پوره‌شدن سن 18 می‌داند و این‌که حزب، ضررهای روان‌شناختی، صحی و اجتماعیِ ازدواج زیر 18 سال که سن طفولیت است را در نظر ندارد، قسمی‌که این سن برای مردان و زنان در سطح بین‌المللی سن طفولیت دانسته می‌شود."

ما در بخش زنان دفتر مرکزی مطبوعاتی حزب‌التحریر انتقادهای زیر را بر این بیانیه وارد می‌داریم:

1. کسانی‌که خواهان و طرف‌دار سن 18 برای ازدواج هستند، آن‌ها سن بلوغ و تکلیف را براساس معیارهای غربی که سن 18 است، بررسی می‌کنند. چرا سنی‌که مردان و زنان در آن بالغ و طفل شناخته می‌شوند، براساس معیارهای غربی بررسی می‌شود؟ و چرا این یک قضاوت درست دانسته می‌شود؟! آیا نظریه‌ی طفولیت در غرب؛ مانند: نظریه‌ی اسلام است؟ در نظام غرب و ادبیات حاکم، سن بلوغ و تکلیف، تکمیل سن 18 سال بوده و افراد زیر آن سن، طفل دانسته می‌شوند. هرچند در اسلام، سن تکلیف و مسؤولیت برای مردان رسیدن به بلوغ و برای زنان شروع دوران قاعده‌گی شناخته می‌شود. سن یک شخص عاقل، بالغ و دارای تکلیف براساس قوانین شریعت تعیین شده و باید این موضوع بر آنان تطبیق گردد که نتیجه‌ی آن ثواب و گناه می‌باشد. بلوغ نشانه‌هایی دارد که به ذهن و جسم انسان ارتباط دارد و افرادی وجود دارند که سن 18 را پوره کرده؛ اما به بلوغ نرسیده‌اند؛بنابراین، اسلام بلوغ را شرط لازم برای اعتبار قرارداد ازدواج نمی‌داند.

2. حامیان تعیین سن 18 ساله‌گی برای ازدواج، درباره‌ی تأثیرات روانی و صحی ازدواج زیر سن با ذکر این مطلب که آمار مرگ و میر و تولدات ناقص در بین زنان جوان، ازدواج زیر سن است، صحبت می‌کنند. هرچند، آن‌ها این مطلب را ذکر نمی‌کنند که در این آمارها در خصوص وجود بهداشت ضعیف در مناطقی‌که ازدواج زیر 18 سال متداول است، چیزی وجود ندارد؛ بلکه آن‌ها بعضی امراض ذهنی را به ازدواج پیوند می‌دهند؛ زمانی‌که آن‌ها از شرایط تحمیل‌شده توسط کپیتالیزم و عدم توجه به رژیم‌ها که دلیل اصلیِ سختی در زنده‌گی و فقدان توانایی‌ها برای انجام ضروریات زنده‌گی؛ مانند: تهیه مسکن، لباس و دیگر هزینه‌ها می‌باشد، یادی نمی‌کنند. در این‌جا در خصوص روابط نامشروع متداول بین به‌اصطلاح اطفال در غرب، تولدات نامشروع دختران بین سن 12 تا 18 سال و مادران مجرد در این سنین، از مدعیان توضیحات می‌خواهیم! آیا این وضعیت لیبرال قابل قبول بوده و سبب کدام ضرر فزیکی و روانی را برای‌شان نمی‌شود، آیا به حقوق طفلانه‌ی‌شان تجاوز صورت نمی‌گیرد و در عوض، ازدواج اسلامی‌که حقوق و حرمت‌شان را تأمین می‌کند، تجاوز به حقوق آن‌ها شمرده شده و سبب امراض فزیکی و روانی برای‌شان می‌شود؟! چقدر قضاوت‌تان نادرست است!

3. آن‌هایی‌که خواستار تعیین سن ازدواج زیر نقاب آزادی و حقوق زنان، با پیروی از سنت کشورهای غربی و مؤسسات‌شان استند و مدعی پیش‌رفت آزادیِ زنان مسلمان از ارزش‌های‌شان می‌‌باشند، این خواسته‌ها تحت بهانه‌های آزادی و حقوق زنان، جز توهین به حرمت تأمین شده توسط اسلام نمی‌باشد. هم‌چنان تحت بهانه‌های آزادی و گرفتن قیمومیت از قیم زنان و بهانه‌ی دادن حق انتخاب به ایشان، به روابط گوناگون و مختلفی تشویق می‌کنند. دعوت به عفت و حفاظت زنان در قاموس حامیان حقوق زنان که به ازدواج مطابق به شریعت اسلامی حمله می‌کنند، جایی ندارد؛ حال‌آن‌که در برابر روابط نامشروع تحت بهانه‌ی آزادی زنان، خاموش مانده و یا به آن تشویق می‌کنند. آن‌ها به روابط جنسی بین افراد زیر سن انتقادی نمی‌کنند؛ درحالی‌که ازدواج زیر سن 18 سال را یک گناه پنداشته و آن‌ را به جهالت پیوند می‌دهند!

4. اسلام به ازدواج تشویق کرده و یک سن مشخص را برای آن تعیین و یا تحمیل نمی‌کند. الله سبحانه و تعالی در کتاب مبارک‌اش چنین می‌فرماید،

﴿وَأَنْكِحُوا الْأَيَامَى مِنْكُمْ وَالصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ﴾

[نور: 32]

ترجمه: (مردان و زنان مجرد) و غلامان و کنیزان خود را که شایسته باشند هم‌سر دهید!

هدف اسلام از ازدواج، آوردن آرامش و شفقت می‌باشد، توسط آن از عفت و عورت حفاظت کرده و از جامعه و افراد مراقبت می‌کند. چگونه این مفهوم منحیث "رسم و رواج و میراث تاریخ‌گذشته" معرفی می‌گردد؟

این واضح است که اسلام، ایجاب و قبول (پیش‌نهاد و پذیرش) را رکن ازدواج می‌داند؛ چنان‌که این جایز نیست تا کسی به ازدواج قبل و یا بعد از سن 18 سال مجبور شود و اسلام زنان را از حقوق‌شان برای کار یا تحصیل قبل و بعد از ازدواج، محروم نساخته است.

در نتیجه، ما به گروه‌های فمینیستی روی کرده و می‌گوییم: از نابودکردنِ نسل‌ها و ازبین‌بردنِ اخلاقیات و ارزش‌ها دست بردارید! از آن‌ها می‌پرسیم که چرا با ادعای نگرانی برای زنان و حقوق‌شان، صدای خود را علیه اسلام و قوانین آن بلند می‌کنند؛ درحالی‌که زنان مظلوم مسلمان در جهان، روزانه کشته می‌شوند، دستگیر می‌گردند، شکنجه می‌شوند و به حقوق‌شان تجاوز می‌شود؛ اما به‌سختی می‌توان صدایی را برای دفاع از ایشان شنید! چرا آن‌ها خود را – با نیت خوب یا بد – ابزاری در دستان رژیم‌های جنایت‌کار کشورهای اسلامی، کشورهای کمک‌کننده و مؤسسات‌شان در جنگ علیه اسلام و مسلمانان می‌سازند؟! ما از آن‌ها می‌خواهیم تا به خود آمده و از این‌گونه اقدامات خودداری کنند.

بخش زنان

دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر

مترجم: تمیم افشار