(ترجمه )

بر اساس سیاست شرم‌آور رئیس جمهور امریکا(سیاست تحمل صفر)  در برابر مهاجرت، در حدود دوهزار طفلی‌که در میان‌شان حتی اطفال ۴ و ۵ ساله نیز شامل اند، شامل لیست "مهاجرین غیرقانونی" شده و مدت شش هفته می‌شود که در مرز امریکا-مکسیکو جبراً از والدین‌شان جدا ساخته شده اند. آن‌ها در فقس‌های سیمی بازداشتگاه‌ها جابجا شده که شرایط آن کاملاً  مشابه به زندان است. یکی از این مراکز مهاجرین در ایالت تکزاس بنام لا پیریرا(لانۀ سگ) یاد می‌شود و مکانی‌ست که اطفال در کف آن بالای دوشک‌های نازک می‌خوابند و از پارچه‌های فلز به حیث کمپل استفاده می‌کنند. با شنیدن نوار صوتی که از حالت این اطفال به شدت رنج دیده بدست آمده، چنین احساس می‌شود که آن‌ها از دید روانی مورد شکنجه قرار گرفته و برای والدین‌شان گریه می‌کنند. مقامات زیربط پلان‌های را روی دست دارند که بر اساس آن کار ساخت شهرک‌های خیمه‌یی در صحرای تکزاس که درجۀ دما بطور اوسط در آن به ۴۰ درجۀ سلسیوس می‌رسد، آغاز می‌شود تا بتوانند صدها تن اطفال دیگر را در آن منطقه جابجا نمایند.

اگرچه قهر وغضب‌ها و نکوهش‌های زیادی از جانب سیاستمداران، رسانه‌های غربی و حتی بانوان اول امریکا در برابر این رفتار وحشیانۀ ترامپ علیه اطفال مهاجر صورت گرفت؛ اما آن‌ها با این کار خواستند تا  بطور مناسب حقیقت بزرگی را پنهان نمایند. در حقیقت این نظام بی‌احساس ملیت‌گرای دموکراتیک امریکا است که قانون جلوگیری از رشد اسکان مهاجرین را تصویب و بعداً توسط کانگرس مورد تأیید قرار داد و برای مقامات بصورت قانونی حق داد تا بطور وحشیانه اطفال را از والدین‌‍شان جدا سازند. این سیاست "غیرمعقول" در حقیقت به تنهایی دست‌آورد یک رئیس جمهور افسرده بوده نمی‌تواند، بلکه این حالت یکی از ثمره‌های پوسیدۀ نظام "غیرمعقول" دموکراتیک امریکا است که راه را برای چنین سیاست‌های شرم‌آور باز می‌کند و بر اساس مریضی و تعصب ملیتی که دولت مردان‌شان دارند، چنین سیاست‌ها تصویب و جنبۀ قانونی پیدا می‌کند. از این بیشتر به چه نشانۀ ضرورت است تا بیانگر غیرانسانی بودن، مزخرف بودن و صراحت تبعیض نژادی در طرز دولت‌داری ملی و ملیتی باشد؟ طرز دولت‌داری که تهمت می‌بندد، صفات انسانی را از بین می‌برد، جنایت می‌کند و اطفال کسانی را که در سرزمین دیگری تولد شده و از دید واقعیت در تلاش زنده‌گی بهتر اقتصادی برای خود و فامیل‌شان هستند، شکنجۀ روانی می‌کند.

 ترامپ از این‌که مهاجرین را به القاب مختلف؛ هم‌چو "مرگ و ویرانی" برای کشور و "سارق و قاتل" یاد نماید، هیچ بیمی ندارد؛ چون وی می‌داند که بخاطر این همه ملاحظات بیمارگونه، فتنه‌انگیز و نژادگرایانه‌اش، مورد هیچ نوع بازپرس قضایی قرار داده نمی‌شود. در حقیقت امر، دولتی‌که قوی‌ترین اقتصاد جهان را داراست و از نظر وسعت هم بسیار بزرگ است، از پذیرفتن کسانی‌که در مجاورت‌اش قرار دارند، ابا می‌ورزد و آن‌ها را فشار اقتصادی می‌داند. چنین وضعیت بیانگر سنگ‌دل بودن و خودخواه بودن نظام مادی سرمایه‌داری و سیاست‌های دولت ملیتی‌که انسانیت را شرمنده کرده است، می‌باشد. ما هم‌چنان شاهد حالات بی‌رحمانه و خونین علیه مهاجرین از جانب دولت‌های ملیت‌پرست اروپا، استرالیا و جهان اسلام بودیم که بسیاری از این مهاجرین از شکنجه و قربانی فرار کرده بودند؛ اما دوباره مسترد گردیدند و به شکل بسیار تحقیرآمیز به عقب رانده شدند تا در مناطق جنگی بمیرند و یا در بحر‌ها غرق شوند. تنها دلیل این جنایات بیگانه بودن مهاجرین به سرزمینی‌که می‌خواهند پناه ببرند، می‌باشد که از نظر ملیتی نسبت به آن بیگانه هستند.

در مقایسه با نظام ملیت‌پرست دموکراتیک امریکا که برای جهان غیرانسانی بودنش را به اثبات رساند؛ خلافت برمنهج نبوت محتوای غیرانسانی مرزهای ملیتی را رد می‌کند و چیزی بنام قوم‌پرستی و نژادپرستی در آن جا ندارد. حتی این که خلافت مردم را از سایر سرزمین‌ها دعوت می‌نماید تا در تحت قلمروش داخل شوند و بتوانند عدالت و خوشبختی منحصر به فرد نظام الله سبحانه وتعالی را بچشند. به همین خاطر خلافت در گذشته به بیش از ۱۵۰هزار مهاجر یهودی که از شکنجۀ مسیحیان در جریان تفتیش مذاهب از جانب اسپانیا فرار کرده بودند، پناهگاه ایجاد نمود و یهودیان توانستند تا در آنجا تحت حاکمیت اسلامی، به رشد دست یابند. سلطان بایزید دوم، که خلیفۀ وقت بود، به تمام قلمرو دولت‌اش فرمان داد تا از مهاجرین استقبال نمایند. در این اعلان سلطان بایزید به یهودیان گفت که مواظبت از آن‌ها دستور الله سبحانه وتعالی بوده و باید برای‌شان غذا تهیه کرده و از آن‌ها محافظت نمایند. همۀ این مثال‌ها تفاوت میان نظامی‌که هدف‌اش بیرون آوردن انسانیت از ظلم است و نظامی را که از اساس تقاضامند احمال بر انسانیت است، در عمل نشان می‌دهد.

﴿إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسَانِ وَإِيتَاء ذِي الْقُرْبَى وَيَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنكَرِ وَالْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ﴾

[نحل: ۹۰ ]

ترجمه: الله(سبحانه وتعالی) به عدل و نیکوکاری و نیز بخشش به نزدیکان دستور می‌دهد و از ارتکاب گناهان بزرگ(چون شرک و زنا) و انجام کارهای ناشایسته و دست‌درازی و ستمگری نهی می‌کند، الله(سبحانه وتعالی) شما را اندرز می‌دهد تا این‌که پند گیرید.

داکتر نسرین نواز

رئیس بخش زنان دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر