(ترجمه )

زمزمه‌های زیادی در سرزمین‌های اسلامی؛ از جمله اردن در مورد فساد و فساد پیشه‌گان و پی‌گیری آن‌ها گوش‌ها را نوازش می‌کند. اگر به حقیقت فساد و موقف اسلام در این زمینه توجه شود، نکات ذیل باید در نظر گرفته شود:

- منشأ، ماهیت و شالودۀ فساد در نظام سرمایه‌داری گره خورده است که امروزه بالای ما تحمیل می‌شود، زیرا این یگانه پایگاه فکری فاسدی است که زایشگاه تمام انواع فساد می‌باشد و الله سبحانه‌و‌تعالی در مورد فساد فکری را نوعی از فساد می‌نامد که آسمان‌ها و زمین را خراب می‌کند.

﴿لَوْ كَانَ فِيهِمَا آلِهَةٌ إِلَّا اللَّهُ لَفَسَدَتَا ۚ فَسُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ﴾

[انبیاء: ٢٢]

ترجمه: اگر در آسمان‌ها و زمین، جز اللّه(سبحانه وتعالی) خدایان دیگری می‌بود، فاسد می‌شدند(و نظام جهان به هم می‌خورد)! بی‌گمان منزه است الله(سبحانه‌و‌تعالی) پروردگار عرش، از توصیفی‌که آن‌ها می‌کنند!

بناءً گفته می‌توانیم که هرگاه اساس هرچیز آلوده به فساد باشد، قطعاً که شاخه‌های آن نیز از این امر مستثنی نخواهند بود.

- پس از استقرار فساد ایدیولوژیکی(نظام فکری بشری) فساد دیگری بنام تقنین پا به عرصه وجود می‌نهد که این نوع فساد بجای الله سبحانه‌وتعالی به بشر حق تقنین می‌‍‌‌‌‌‌‌‌دهد؛ در حالی‌که الله سبحانه‌و‌تعالی می‌فرماید:

﴿وَلَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْوَاءَهُمْ لَفَسَدَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ﴾

[مؤمنون: ٧١]

ترجمه: و اگر حق از هوس‌های آن‌ها پیروی کند، آسمان‌ها و زمین و همه کسانی‌که در آن‌ها هستند، تباه می‌شوند!

لذا هرگونه حاکمیتی به غیر از حاکمیت الله سبحانه‌و‌تعالی(حاکمیت کفر) غلط و فاسد بوده و جز یک زنده‌گی ذلت‌بار به بشر چیزی دیگری به بار نمی‌آورد. چنانچه الله سبحانه‌و‌تعالی می‌فرماید:

﴿وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا ﴾

[طه: ١٢٤]

ترجمه: و هر کس از یاد من روی گردان شود، زندگی(سخت و) تنگی خواهد داشت.

- فساد مردم و فساد در استفاده از ابزار کم‌ترین و ضعیف‌ترین موارد فساد است که آن‌هم از اثر فساد مبدأ(فساد فکر) بوجود می‌آید و این فساد(فساد مبدأ) خطرناک‌ترین نوع فساد است که هرگز قابل ترمیم و اصلاح نیست. اگرچه، اگر مبدأ درست و سالم باشد می‌تواند درمان شود. طوری‌که ممکن است در دولت اسلامی شخصی دزدی کند و یا هم رشوه ستانی کند؛ اما اسلام این‌گونه مشکلات را از طریق قوانین شریعت حل و فصل می‌کند. ولیکن در نظام سرمایه‌داری، فساد در میان مردم و فساد در استفاده از ابزار حتمی الوقوع بوده و هرگز قابل اصلاح بوده نمی‌تواند و اصلاح آن از طریق نظام فاسد مقننه که همواره در گرو تصویب فساد و قوانین محفاظتی آن می‌باشد، غیرممکن است. نظام، مردم و ابزار آن و حتی هر صدای حق به عنوان صدای فساد مطرح است؛ چنانچه که فرعون و افرادش دعوت حضرت موسی علیه السلام را به فساد متهم می‌کردند. الله سبحانه‌و‌تعالی می‌فرماید:

﴿وَقَالَ فِرْعَوْنُ ذَرُونِي أَقْتُلْ مُوسَىٰ وَلْيَدْعُ رَبَّهُ ۖ إِنِّي أَخَافُ أَن يُبَدِّلَ دِينَكُمْ أَوْ أَن يُظْهِرَ فِي الْأَرْضِ الْفَسَادَ﴾

 [غافر: ٢٦]

ترجمه: و فرعون گفت: «بگذارید موسی را بکشم، و او پروردگارش را بخواند(تا نجاتش دهد)؛ زیرا من می‌ترسم که آیین شما را دگرگون سازد و یا در این سرزمین فساد بر پا کند!»

و باز می‌فرماید:

﴿وَقَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِ فِرْعَوْنَ أَتَذَرُ مُوسَىٰ وَقَوْمَهُ لِيُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَيَذَرَكَ وَآلِهَتَكَ﴾ 

 [اعراف: ١٢٧]

ترجمه: و اشراف قوم فرعون (به او) گفتند: «آیا موسی و قومش را رها می‌کنی که در زمین فساد کنند و تو و خدایانت را رها سازد؟!»

یکی از بزرگترین نوع فساد، فساد سیاسی است، یعنی فساد در حاکمیت و فساد در حیطۀ کاری حاکمان، چراکه این نوع فساد شالودۀ و اساس فساد است که منبع تمام انواع فساد در جامعه بوده و زیر چتر آن تمام انواع فساد از قبیل: بد اخلاقی، اعمال نامشروع و تجاوز از حدود الله سبحانه‌و‍‌تعالی صورت می‌گیرد. روی این ملحوظ، اظهار دوستی و نزدیکی با یهودیان به عوض جنگ و پاک کردن سرزمین مقدس فلسطین از وجود کثیف آن‌ها خود نوعی فساد به حساب می‌آید. درخواست کمک از امریکا علم‌بردار کفر و اجازه دادن به آن در جهت افزایش خشونت‌ها در سرزمین‌های اسلامی بالای مردم  و قادر ساختن آن در راستای کنترول مسلمانان، خود نوعی از انواع بزرگ فساد بوده و استفاده از صندوق بین‌المللی پول به عنوان حاکم تأثیرگزار بر اقتصاد سرزمین‌های اسلامی نیز فساد، ورشکستگی و خرابی به حساب می‌آید.

مبارزه با فساد در اردن هرگز توسط نظام فاسدی‌که منشأ فساد توسط ایدیولوژی و نظام تقنینی‌که مردم را زیر فضای زهرآگینش قرار داده و از نظام فاسد این سرزمین حمایت می‌کند، هرگز ممکن نیست. تقاضای محاکمۀ افراد فاسد در حالی‌که در حفظ رژیم فاسدی‌که توسط نظام قانون‌ساز و ستون‌های دور و بر آن را احاطه کرده است، چیزیست که در تناقض با قرآن‌کریم و نحوۀ تغییر آن قرار داشته و در واقع یک نوع اتلاف وقت و تلاش بی‌جاست. در کل می‌توان گفت که فساد با وجود تمام فراخوانی برای مبارزه علیه آن یک پدیده‌ای‌ست که نابود کردن آن به بسیار آسانی ممکن نیست، بلکه مبارزه جدی و خستگی‌ناپذیر نیاز دارد.

از بین بردن فساد به شکل اساسی آن در اردن و سرزمین‌های اسلامی تنها با اقتباس از عقیدۀ اسلامی به عنوان زیربنای سیاسی دولت ممکن است که از آن تمام قوانینی سرچشمه می‌گیرد که مشاکل انسانی، اجتماعی، دولتی وغیره مبتنی بر اساسات اسلام چه از دید اقتصادی باشد یا اجتماعی یا سیاسی و یا هم حکمروایی و مشکلات سیاست خارجی را بصورت بسیار دقیق حل و فصل می‌کند؛ زیرا این قوانین از سوی پروردگار لطیف و خبیر بوده و او نسبت به انسان بهتر می‌داند که چی چیزی سبب عدالت و رحمت در بین انسان‌ها می‌گردد. الله سبحانه‌وتعالی می‌فرماید:

﴿أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ﴾

                                                                                                                       [ملک: ١٤]

ترجمه:  آیا آن کسی‌که موجودات را آفریده از حال آن‌ها آگاه نیست؟! در حالی‌که او(از اسرار دقیق و نهانی آن‌ها) باخبر و آگاه است!

فلهذا این امر محقق نخواهد شد، مگر با راه‌اندازی نظام سیاسی که توسط الله سبحانه‌و‌تعالی پروردگار جهانیان فروفرستاده شده و پیامبر ﷺ آن را تطبیق نموده و خلفای راشدین رضوان الله علیهم اجمعین آن را بر حسب روش رسول الله ﷺ به پیش بردند. این نظام جز خلافت راشده برمنهج نبوت چیزی دیگری نیست. روی این ملحوظ، ما از شما مسلمانان مخلص و کسانی‌که نسبت به فساد خشن و بدبین هستید، تقاضا می‌کنیم تا هرچه زودتر فساد را از ریشه‌کن نموده و به تأسیس این نظام الهی بشتابید.

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر – ولایه اردن