الله متعال امت اسلامی را به نعمت اسلام منت نهاد که نظیر آن یافت نمی‌شود. اسلام نوریست که راه منتهی به بهشت را روشن می‌سازد؛ بهشتی‌که پهنای آن بسان آسمان‌ها و زمین است و برای متقیان تهیه شده است. اسلام طریقه استوار، راه راست و نظام سالمی است که مشکلات زندگی را حساب شده و دقیق درمان می‌کند.

الله متعال حلال را بیان نموده و به دنبال کردنش دستور داده و حرام را یاد آورشده و کنار گذاشتنش را خواستار گردیده است. حلال و حرام را در دین مبین اسلام به عنوان تنها معیار اعمال قرار داده است تا به حلال پرداخته شده و از حرام دوری شود؛ پس داوری بر پدیده‌ها، گفتارها و کردارها همه باید بر اساس این مقیاس انجام پذیرد.

در نتیجه داوری براشخاص نیز در گرو گفتار و کردار آن‌ها خواهد بود که آیا در اسلام بر مقیاس حلال و حرام حرکت می‌کنند یا براساس معیار دیگری؛ معیارهای چون منفعت‌گرایی کپیتالیزم  و غیره؟ الله سبحانه و تعالی برامت اسلامی لازم داشته تا در برابر تمام احکام شریعت اسلام با کمال خوشنودی و بدون قید و شرط سر تسلیم بگذارند. چنانچه در زمینه فرموده است:

﴿فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّىٰ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا﴾ [نساء: ٦٥]

ترجمه: قسم به پروردگارت تا تورا در منازعات شان داور قرار ندهند و سپس در برابر آنچه در میان‌شان داوری نمودی، تسلیم کامل نشوند و احساس دلتنگی نکنند، مؤمن نخواهند بود.

پیروی از شریعت یعنی پابند بودن به تمام احکام شرعی بدون این‌که مطابق تمایلات نفسانی، برخی را برگزیده و برخی را متروک قرار دهی؛ چنانچه الله سبحانه و تعالی فرموده است:

﴿أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاءُ مَن يَفْعَلُ ذَٰلِكَ مِنكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَىٰ أَشَدِّ الْعَذَابِ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ﴾ [بقره: ٨٥]

ترجمه: آیا به برخی آیات قرآن ایمان می‌آورید و برخی دیگر را انکار می‌کنید؟ کسی‌که چنین کاری کند، جز زبونی در دنیا و عذاب شدید الهی در روز قیامت سزایی ندارد و الله (متعال) از آنچه انجام می‌دهید، غافل نیست.

الله سبحانه و تعالی بر یک مسلمان غیر مجاز می‌داند که کردارش با گفتار درست و شرعی او مخالف باشد؛ چنانچه بگوید: آزادسازی فلسطین واجب است که گفته شرعی و درستی هست؛ اما برای آزادسازی آن ارتش خویش را به حرکت در نیاورد. الله متعال فرموده است:

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ(2)كَبُرَ مَقْتًا عِندَ اللَّهِ أَن تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ﴾ [صف: 2-3]

ترجمه: ای کسانی‌که ایمان آورده اید! چرا چیزی را می‌گویید که انجام نمی‌دهید؟ در نزد او (تعالی) بزرگ‌ترین دشمنی آنست که چیزی را بگویید و بدان عمل نکنید.

غرب در هر مرحله بت‌های قابل پرستشی غیر از الله می‌سازد! زمانی‌که امت در انحطاط فکری بسر می‌برد و قوم‌گرایی در آن ریشه دوانیده بود، درین برهه تاریخی جمال ناصر به عنوان بت پرورانیده شد تا این‌که نماد نشنلیزم و معبود عرب من دون الله باشد. زمانی‌که سطح فکری امت اسلامی ترقی کرد و از فرزندان امت کسانی سر بلند نمود، نقشه و مسیر درستی را برای‌خود ترسیم نمودند که بسوی رضایت الله متعال سوق می‌داد و چگونگی برگشت دوباره به (خیر امت اخرجت للناس) را برای این امت تبیین می‌نمود؛ امریکا بت دیگری را تدارک دیده که همانا اردوغان است. امریکا بصورت حساب شده اردوغان را به رنگ جذابی از سکولریسم ساخت که با رنگ سکولریستی اتاترک متفاوت است؛ چون اتاترک بصورت علنی با اسلام دشمنی شدید داشت؛ مظاهر دین در تمام شئون زندگی را ملغی اعلام کرد، حتی در رفتارهای فردی؛ پس نگاهش به دین با نظام کمونستی یکی بود؛ اما در قوانین با آن متفاوت بود. اما اردوغان در رفتارهای انفرادی با دین مشکلی ندارد و فرد را از انجام اعمال تدینی مانند نماز، روزه، تعلیم و تعلم قرآن کریم باز نمی‌دارد؛ از همین‌روست که اردوغان در برخی از رفتارهای تدینی همانند یک مسلمان به نظر می‌رسد، نماز را در مسجد با مسلمین می‌گذارد، خانمش حجاب می‌پوشد، برای تحریک احساسات حامیان و بلند بردن میزان محبوبیت ملی‌اش قرآن کریم را بلند می‌کند و نیز هنگام ظلم و ستم دولت یهود(اسرائیل) در فلسطین اظهار خشم و نفرت می‌کند. این‌ها همه در قاموس سکولارستی اردوغان مجاز است؛ اما زمانی‌که حرف از کوچک‌ترین حرکت نظامی علیه اسرائیل و یا لغو کوچک‌ترین پیمان اقتصادی، نظامی و یا امنیتی در میان باشد، هیچ یک ازین موارد مجاز نخواهد بود. اندیشه سکولاریستی اردوغان در نظام زندگی، دولت و جامعه، تمام مظاهر دین را ملغی اعلام نموده و هیچ حکم شرعی را اجازه نمی‌دهد. درین دایره فرقی با سکولریزم کمالی ندارد که همانا جدایی دین از دولت در تمام قوانین جاری در زندگی مردم است. قوانینی‌که دولت بر اساس آن داوری می‌کند، همان قوانین بشری دست‌ساخته‌ای هستند که هیچ تأییدی از جانب الله سبحانه و تعالی ندارند؛ قوانین کفریی‌که هیچ پیوندی با اسلام ندارند.

این در حالی‌ست که حامیان اردوغان با مبالغه او را رهبر اسلامی گروه و دولتش می‌دانند. درین چند سطر بیان خواهیم کرد که اردوغان در ترکیه، مرد سکولار درجه یک است و بر اساس سکولریزم حکم می‌راند، در کنار کفار با اسلام و مسلمین در افغانستان، شام، لیبیا و دیگر سرزمین‌های اسلامی در نبرد است.

پیدایش اردوغان

 رجب طیب اردوغان در قبیله‌ی قاسم پاشا در استانبول ترکیه در سال 1954م متولد شد؛ به مدرسه ائمه و خطباء دینی پیوست، با نجم الدین اربکان همراه شد و پیش ازین‌که شهردار استانبول شود، مناصب متعددی را تجربه کرده است، تا این‌که نجم الدین اربکان به نخست وزیری دست یافت؛ پس از سقوط خلافت عثمانی کمالی‌ها حاکمان ترکیه بودند؛ اما دیری نگذشت که لشکر کمالی‌ها علیه نجم الدین اربکان شوریدند؛ ارتشی‌که حامی اصلی آن در آن زمان انگلیس بود. زمانی‌که اردوغان بعد از ترگوت اوزال با تکیه بر امریکا نخست‌وزیر شد؛ درین اواخر توانست برخی از ناآرامی‌ها و انفجارات را در ترکیه سازماندهی کند، در حالی‌که ارتش هنوز در تصرف کمالی‌ها بود. به این ترتیب، آن‌ها مجبور شدند برای مهار تروریزم باتشکیل واحدهای امنیتی مجهز با اسلحه مدرن -با این‌که راضی نبودند- موافقت کنند که اول زیر دست اوزال، سپس اردوغان باشد. این اولین نقشه‌ای بود که اردوغان برآن تکیه زده بود. سپس امریکا این نیرو را افزایش داد، هرگاه در ترکیه یک رشته انفجارات صورت می‌گرفت، نیرویی زیر دست اردوغان را تقویت می‌کردند. با گذشت هرسال این نیرو با ارتش متوازی شده و قدرت انقلاب علیه اردوغان را از ارتش سلب می‌کرد تا ارتش کمالی نتواند مثلی‌که برحاکمان پیشین مانند نجم الدین اربکان، شورش کرد، شورش کند. سپس اردوغان بر مبنای قانون شورای عالی نظامی ترکیه بزرگان افسران ارتش کمالی را باز نشست داد و دوستان خویش را جایگزین آنان کرد.

مشخص است که انگلیس و مزدورانش جرئت استادگی علنی در برابر امریکا و مزدورانش را ندارند، بلکه بصورت زیر میزی کار می‌کنند که سبب اصلی در انقلاب نافرجامی بود که افسران بزرگ کمالی در سال 2016م یک ماه پیش از نشست شورای عالی نظامی ارتش ترکیه  که برای بازنشست دادن آن‌ها برگذار می‌گردید، تدارک دیده بودند؛ زیرا آنان این نشست را بزرگ‌ترین ضربه قانونی می‌دیدند که آمریکا و پیروش، اردوغان برپیکر آنان وارد می‌کردند. بنابراین، به این انقلاب نافرجام اقدام نمودند که سحر بر ساحر برگشت و باعث شد دست اردوغان در تصفیه ارتش از کمالی‌ها و مورد پیگرد قرار دادن آن‌ها بازشود.

دروغ، ترکیه، اردوغان و حزب عدالت و توسعه

بعد ازین‌که امریکا متوجه شد، مردم از کمالی‌ها و سکولاریزم شدید و اسلام ستیزی‌شان متنفر هستند و بیداری اسلامی روز به روز گسترش می‌یابد؛ بر مبنای سیاست عام الشمولی‌که در سرزمین‌های اسلامی بکار می‌گیرد، برای اردوغان سفارش نمود که لباس اسلام برتن کند و تا مادامی‌که برمسند حاکمیت  است، برخی از مشاعر اسلامی را بروز دهد. این کار بالفعل تأثیر بسزایی در جمع شدن مردم بر محور اردوغان و کلید نجات پنداشتن او از کمالی‌ها و سکولریزم آن‌ها داشت؛ تاجایی‌که برخی از حامیانش اورا سلطان عبدالحمید و برخی هم بالاتر برخی در مدحش گفتند که او در پی عمربن خطاب رضی الله عنه گام برمی‌دارد.

اردوغان در حمله به سکولریزم کمالی‌ها در سال 1994م گفته است: «به ناچار اندیشه سکولریستی که نظام ترکیه برآن بنا یافته است، باید ملغی شود؛ زیرا اسلام و سکولریزم ممکن نیست باهم کنار بیایند.» به این پندار که اگر ترکیه برنظام اسلامی تکیه کند، همه شهروندان را بصفت مسلمین جمع می‌کند و دیگر مشکل کردها در جنوب شرق کشور را نخواهد داشت؛ چنانچه بر قانون کمالی ترکیه انتقاد نموده گفته است: «این بدست سکربن نوشته شده است.» اما دیری نگذشت که حقیقت سکولریستی آن آشکار گردید و لباس اسلام را که به دروغ پوشیده بود، از تن بیرون کرده گفت: «سکولریزم ضامن دموکراسی است.» گویی‌که دیموکراسی روش وضعی نیست که اساس و جزئیاتش با اسلام در تناقض باشد. دیموکراسی انسان را قانون‌گذار قرار می‌دهد و الله سبحانه و تعالی می‌فرماید:

﴿لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ ۗ تَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ﴾ [اعراف: ٥٤]

ترجمه: آگاه باشید که آفرینش و تدبیر (جهان)، از آن او (و به فرمان او) ست! پر برکت (و زوال‌ناپذیر) است خداوندی که پروردگار جهانیان است!

 امر همان قانون‌گذاری و قانون‌گذار فقط الله متعال است، مردم بندگان او تعالی هستند و لازم است بر مبنای قانونش حرکت نمایند.

اردوغان در ترویج سکولریزم خویش بر مغالطه تکیه زده است؛ با تفسیر اشتباه و این اظهار، ‌که سیکولریزم با دین در تعارض می‌باشد، خواسته است روی آن را بپوشاند. بعد ازین‌که برمنایی نظر اولش سکولریزم با اسلام کنار نمی‌آید؛ اکنون بر مبنای نظر دومش سکولریزم با اسلام تعارض ندارد؛ این دو دیدگاه متضاد است که اول نمایانگر شخصیت تخیلی بوده و در تلاش است تا لباس یک رهبر اسلامی را به تن کند. دیدگاه دوم نمایانگر حقیقت اردوغان است که یک سکولر است و می‌خواهد با دروغ، فریب و نیرنگ اندیشه خود را ترویج کند.

سپس دیری نگذشت که اردوغان اسلام را انکار کرد و گفت: «برخی ما را حزب اسلامی می‌نامند و برخی دیگر حزب اسلامی معتدل می‌پندارند؛ اما ما نه آن هستیم و نه این؛ بلکه ما حزب محافظ دیموکراسی هستیم؛ نه حزب دینی! همه باید این را بدانند.» عجیب اینست که بسیاری از حامیانش هم‌چنان اصرار دارند که او رهبر اسلامی و "حزب عدالت و توسعه" در ترکیه حزب اسلامی است و این‌که ترکیه اردوغان بعد ازین‌که سکولریستی بوده، اسلامی گشته است. خیلی تعجب‌آور است!!

حامیان اردوغان و شهادت دروغین

حامیان اردوغان بر این‌که اردوغان رهبر اسلامی، ترکیه دولت اسلامی و حزب عدالت و توسعه حزب اسلامی است، اصرار می‌ورزند تا مردم نظام اسلامی حقیقی، که همانا خلافت اسلامی است، نشناسند و از حزب التحریر، که برای اقامه آن کار می‌کند، چیزی ندانند. این یک شهادت زور و دروغین است که اسلام آن را حرام کرده و به شدت منع نموده است. الله سبحانه و تعالی فرموده است: ﴿وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ﴾ [حج: ٣٠]؛ از سخن دروغ بپرهیزید. و هم‌چنان فرموده است: ﴿مَّا يَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ﴾ [ق: ١٨]؛ سخنی را بر زبان نمی‌آورد، مگر این‌که نزدش مراقبت کننده‌ای آماده است. و فرموده است: ﴿وَالَّذِينَ لَا يَشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا﴾ [فرقان: ٧٢]؛ آنان که شهادت دروغین نمی‌دهند و زمانی‌که بر بیهوده‌ای بگذرند، با و قار می‌گذرند.

اردوغان سکولر درجه یک

اردوغان فقط سکولر نیست؛ بلکه سکولر درجه یک است. او فرد درجه یک سکولر در ترکیه می‌باشد؛ درین زمینه دلایل قاطع برای اهل دل و کسانی‌که حرف‌شنو هستند، یادآور خواهیم شد.

1- افتخار اردوغان به سکولریزم و انکار از اسلام: اردوغان براین‌که سکولر و حزب عدالت و توسعه حفاظت کننده سکوریزم در ترکیه است، افتخار می‌کند. او اظهارات زیاد و جدی مبنی بر سکولر بودن خود، حزب و دولتش دارد که جای بحث باقی نمی‌گذارد. به عنوان مثال: برخی ازآن‌ها را ذکر می‌کنیم. بنابر آنچه که در مجله "السفیر اللنانیة" در 12/12/2009م چنین اظهار داشته است: «بدون شک، حزب عدالت حزب اسلامی نیست،‌ توصیف سیاست خارجی خود را به سیاست عثمانی جدید نمی‌پذیرد و این‌که احساساتش با غزه از دریچه‌ی اسلام نیست.» او با این سخن اسلام را از حزب عدالت و توسعه نفی کرد و هم‌چنین در ستایش سکولریزم گفته است که او سکولریزم را به عنوان ضامن دموکراسی می پندارد. بدون شک، دموکراسی روش کفری است که چنگ زدن به آن، تطبیق و فراخوان بسوی آن حرام بوده، با اساسی‌که بر آن استوار است و با نظم و قوانینی‌که آورده است، با اسلام در تناقض قرار دارد.

2- اردوغان در ترکیه براساس سکولریزم بالای مسلمانان حکم می‌راند: دولت ترکیه از زمان سقوط خلافت تا کنون طی صدسال بر اساس سکولریزم حکومت می‌کند. قانون سکولریستی آن هیچ ارتباطی با اسلام ندارد. امور تمام مؤسساتش بر اساس قوانین وضعی در جریان است؛ قوانین کقری که مطلقاً از اسلام نیستند. ترکیه دولت قطری است که حدود استعماری که سازمان سایکس–پیکو آن‌ها را ترسیم نموده، نگهداری می‌کند. پس ترکیه دولت اسلامی نیست؛ زیرا دولت اسلامی دولت واحدی برای تمام مسلمین است که میان ولایات خود حد و مرزی ندارد، مرزهایش فقط با کفار بگونه غیر ثابت است. دولت اسلامی همیشه در حال جهاد و توسعه‌طلبی دوام‌دار است. ازین‌رو، عمل اصلی و مرکزی آن حمل رسالت اسلام به جهان با دعوت و جهاد است. بارزترین مشخصه یک دولت اسلامی داوری بر اساس شریعت اسلام در میان مسلمین است، به گونه‌ای که به هیچ قانون وضعی حکم و داوری نمی‌کند. نظام حکومتی آن خلافت است، نه نظام جمهوری سکولریستی یا شاهی. خلافت عثمانی خلافت برای همه مسلمین بود، نه مانند دولت سکولریستی اردوغان فقط برای ترک‌ها. مصر، شام، عراق، حجاز، یمن و غیره ولایات خلافت عثمانی بودند که هیچ مرزی فاصلی میان شان نبود. می‌بینیم که اردوغان بر سکولر بودن ترکیه تأکید می‌ورزد و اسلامی بودن آن را انکار می‌کند. این موضوع از آنجا روشن می‌شود که نامیدن دولتش را بنام دولت عثمانی جدید رد می‌کند تا سکولر بودنش را قطعاً تأکید کند و می‌خواهد با تأکید بگوید که مثل آن و در ادامه‌‌ی آن نیست.

3- خوش خدمتی اردوغان برای سکوریزم در خارج از ترکیه: اردوغان که به سکولریزم ایمان آورده و در ترکیه بر مبنای آن حکم می راند، در خارج از ترکیه نیز برای ترویج و حفاظت از آن تلاش می‌کند و در راه آن قربانی می‌دهد. بعد از انقلاب بهار عربی سعی نمود حاکمان جدید را قانع کند تا بر وفق نمونه ترکی سکولاریستی حرکت کنند؛ چنان‌که در مصر، تونس و لیبیا این کار را انجام داده است.

اما نمونه حفاظت از سکولریزم در بیرون از ترکیه به اجرا گذاشتن نقشه‌ی آمریکا در سوریه بود که تغییر مسیر انقلاب سوریه عنوان می‌شد. بعد ازین‌که انقلابیون بر بیش از 70٪ از خاک سوریه مسلط شده بودند و برای اقامه‌ی خلافت آماده می‌شدند، در شرف سقوط نظام و سیاست سکولریستی آن برای همیشه بودند و ایران، نظام سوریه و روسیه از شکستاندن اراده مردم شام با جنگ‌های وحشیانه، ستم‌ها، آتش زدن‌ها،‌ فشارهای دسته‌جمعی بر سرزمین سوخته شده و محاصره‌ی درازمدت کوتاه آمده بودند؛ اما اردوغان به اشاره امریکا برای حفاظت از نظام سوریه و حمایت از سکولریزم در شام، باحیله و نیرنگ وارد میدان عمل شد. اردوغان اعلان کرد که علیه نظام سرکش سوریه با انقلابیون است؛ زمانی‌که برخی انقلابیون به او اعتماد نمودند، آن‌ها را بسوی بعضی از سازش‌ها و تنازلات سوق داد، ‌با ایجاد جنگاه‌های تخیلی، پیکارجویان را از مناطقی‌که حکومت از پس‌گیری آن‌ها عاجز مانده بود، بسوی آن‌ها کشاند. به عنوان مثال: شهر حلب که محاصره‌ی بیش از شش ماهه‌اش شکستانده شده بود و انقلابی‌ها توانسته بودند، محاصره را درین شهر بشکنند، حکومت را شکست دهند و توازن قوی در آن برعکس شده بود؛ اردوغان برای‌شان جنگاه "درع الفرات" در سال 2016م را در شهر "الباب" ایجاد کرد تا مجاهدین را از حلب بسوی آن بکشاند؛ زمانی‌که شهر از نیروی دفاعی خالی گشت، ایران و روسیه با ارتکاب بدترین جرایم توانستند شهر حلب را سقوط دهند. در سال 2018م عین کار را انجام داد و عملیات "غصن الزیتون" را طراحی کرد و 25 هزار مبارز را به منطقه عفرین کشاند؛ در نتیجه شهر "غوطه شرقی" بدست حکومت سقوط کرد. اردوغان در سال 2019 عملیات "نبع السلام" را طراحی کرد و جنگجویان را به شمال سوریه برای نبرد با ترک‌ها کشاند که در نتیجه‌ آن مناطق بدست حکومت سوریه سقوط کرد و به اصل خود برگشت؛ در حالی‌که مدت هشت سال با انقلابی‌ها بود و حکومت توان پس‌گیری آن‌ها را نداشت؛ اما با نیرنگ اردوغان انقلاب به زانو درآمد و بیشتری مناطقی‌که با انقلابی‌ها بود، بدست حکومت جنایت‌کار برگشت و در سال 2020م به همان حیله و نیرنگ توانست حکومت سوریه را بر پس‌گیری شهر "سراقب" از ولایت "ادلب" که از آخرین پایگاه‌های انقلاب بود، کمک کند. برای هر صاحب بصیرتی آشکار شود که اردوغان در کشتار مردم شام شریک حکومت طاغوطی بوده است؛ بلکه جنایتش بیشتر از بشار بود. اردوغان بود که طاغوت را از سقوط نجات داده و سکولریزم را محافظت نمود.

۴- از میان رفتن دروغ تدریج: حامیان اردوغان درگِرو این مانده بودند که دولت اردوغان اسلامی است و او برای تطبیق اسلام تلاش می‌کند؛ اما از طریق تدریج و زینه به زینه؛ زمانی‌که ارتش بطور کامل بدست او بیفتد، سکولریزم کمالی را لغو، حکومت اسلامی را اعلام و احکام اسلام را تطبیق خواهد کرد... امیدشان از بین رفت و زیان‌مند شدند؛ از چند سال بدین‌سو، اردو، قدرت و امنیت بطور کامل بدست اردوغان است. مردم در ترکیه منتظر حکومت اسلامی و اجرایی احکام اسلام هستند؛ پس چرا اردوغان نظام سکولریستی را لغو نکرده و دولت اسلامی با تطبیق احکامش را در تمام امور زندگی اعلان نمی‌کند؟ و چرا آرزوی حامیانش را که بی‌صبرانه منتظر اعلان حکومت اسلامی و ملغی ساختن سکولریزم هستند، برآورده نمی‌کند؟ آنچه اردوغان را از تطبیق احکام اسلامی باز می‌دارد، دو چیز است:

اول؛ ایمان و قناعت کامل اردوغان به سکولریزم؛ پس سکولریزم روش او در مسیر زندگی است که در ترکیه بر اساس قوانین آن بالای مردم، با قناعت کامل حکم می‌راند و از آنچه انجام می‌دهد، راضی و مطمئن است. به همین دلیل، باصراحت تمام و بطور قطعی اسلامی بودن حکمتش را انکار می‌کند. آیا عاقلانه است که به اساس سکولریزم حکومت کند؛ در حالی‌که اسلام روش مخالف عقیده سکولریستی و قوانین وضعی آن است؟!

دوم؛ پیروی اردوغان از امریکا و اجرای تمام نقشه‌های آن در داخل و خارج از ترکیه؛ از جمله تطبیق، ترویج، حمایت، قربانی دادن در راه سکولریزم، حفاظت از منافع آمریکا و پناه بردن به آن در وقت خطر است. این تمام چیزی است که اردوغان با جزئیات اجرا می‌کند.

این همه علی رغم این است که تدریج یک اندیشه‌ تخیلی است که متحقق نمی‌شود؛ زیرا از دو حالت خالی نیست: یا حکم اسلامی تطبیق می‌شود و یا غیر آن؛ بطور مثال اگر نسبت سود ۱۴٪ باشد، سپس بعد از مدتی به ۸٪  و بعد از مدتی دیگر به ۲٪ کاهش یابد؛ این نسبت‌ها همه سود هستند، حکم کفری بوده و با اسلام در تناقض و حرام هستند، چه کم باشند و چه زیاد. حکم بر اساس اسلام همان حکم به تمام احکام اسلام است.

۵- جنگیدن اردوغان در کنار کفار برای پاسداری از سکولریزم در زمین و منع بازگشت حکومت اسلامی: ترکیه در زمان حاکمیت کمالی‌ها به پیمان شمال انتلانتیک (ناتو) پیوست و تاکنون درین پیمان شوم که هزاران مسلمان در افغانستان و غیرآن را به قتل رساند، ادامه می‌دهد. ترکیه دوبار ریاست پیمان ناتو را عهده‌دار گردید که یکی از آن‌ها در زمان حاکمیت اردوغان بود. پس اردوغان در قتل ده‌ها هزار مسلمان با کفار استعمارگر، شریک است. مشخص است که از دیدگاه شرعی نابود کردن سنگ سنگِ کعبه با جایگاه بلندی‌که در وجدان مسلمان‌ها دارد، در نزد الله سبحانه و تعالی از ریختاندن خون یک مسلمان آسان‌تر است، ‌چه برسد به کسی‌که در قتل ده‌ها هزار مسلمانی‌که هیچ گناهی جز این‌که می‌گفتند پروردگار مان الله و پیامبرمان محمد صلی الله علیه وسلم و روش مان اسلام است، نداشتند شریک باشد!

چنانچه اردوغان ترکیه را که قرن‌ها مرکز خلافت عثمانی بود، به ولایتی از ولایات امریکا و پایگاه نظامی تبدیل نموده که دارای سلاح‌های مدرن جنگی بوده و از جمله آن‌ها کلاهک‌های هسته‌ای می‌باشد. در پایگاه "انجرلیک" نود کلاهک هسته‌ای امریکا موجود است. کفار موشک‌ها، هواپیماها و سلاح‌های مختلف جنگی را در جنگ علیه مسلمان‌ها بکار می‌گیرند. چقدر از هواپیماهایی‌که مسلمان‌ها را در افغانستان، عراق و هم‌چنان در شام، کسانی را که علیه بشار اسد طاغوتی انقلاب کردند و سکولریزم را رد کرده و برای اقامه خلافت اسلامی آماده می‌شدند کشتند! چقدر از موشک‌ها و هواپیماهای مدرن جنگی روسیه برای قتل و تخریب خانه‌ها،‌ مساکن،‌ مدارس و مساجد مسلمانان، در جنگ وحشیانه‌ای که سیاست زمین سوخته را تعقیب می‌کردند، حریم هوایی ترکیه را شگافتند؟! این خود دلیل قاطعی بر کینه پنهان در قلوب شان علیه اسلام، خلافت و مسلمانان است. اردوغان شریک روسیه جنایت‌کار در ریختاندن قطره قطره خون مسلمین در شام است. الله متعال می فرماید:

﴿وَمَن يَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُّتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِيهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِيمًا﴾ [نساء: ٩٣]

ترجمه: و هر کس، فرد باایمانی را از روی عمد به قتل برساند، مجازاتِ او دوزخ است؛ در حالی‌که جاودانه در آن می‌ماند و الله بر او غضب می‌کند؛ و او را از رحمتش دور می‌سازد؛ و عذاب عظیمی برای او آماده ساخته است.

این صفات زشت در آیه کریمه که عبارت اند از دخول آتش جهنم، خلود در آن،‌ مستحق شدن خشم و نفرین الله سبحانه و تعالی و عذاب بزرگ؛ همه برای کسی است که یک مؤمن را بقتل برساند، چه رسد به کسی‌که هزاران مؤمن را کشته و یا در قتل شان شریک باشد! این در حالی‌ست که اردوغان چند سال پیش با نیروهایش بسویی لیبیا روی آورد و از کنار یهود غاصب هفتاد ساله‌ی فلسطین، قاتل ده‌ها هزار فلسطنی گذشت،‌ حتی یک سرباز را برای جنگ با آن سوق نداد؛ بلکه آن نیروها بسوی لیبیا برای جنگی رفتند که در آن مسلمانان بوده و نقشه‌ی آمریکا مبنی بر پیش‌گیری نفوذ بریتانیا و استاد شدن به جای آن از طریق "خلیفه حفتر" و یا غیر آن بود. جنگ بی‌نتیجه‌ای که در آن خون مسلمانان از دوطرف ریخته شده و موجب رضایت کفار استعمار گر شده است. اردوغان در این جنگ در قتل مسلمین با کفار شریک بود.

 خیانت اردوغان به قضیه فلسطین و مردم آن

اردوغان هم‌چون حاکمان دیگر جز به زبان، آن‌هم در مبارزات انتخاباتی، هیچ کاری برای فلسطین انجام نداد. برای فلسطین و ملت آن خیانت نموده و هیچ سربازی را برای جنگ بایهود و آزادسازی فلسطین از لوث آنان، سوق نداد؛ حتی انتقام نُه سرباز ترک را که یهود در سال 2010م  در کشتی "آزادی غزه" کشتند و نمایشی برملا به هدف افزایش آراء‌انتخاباتی بود، نگرفت. هم‌چنان خون آن‌ها بر گردن اردوغان است. رابطه اردوغان با نهاد یهود رابطه دوستانه و رفاقت است. او با ایشان رابطه تجاری، نظامی و امنیتی برقرار نموده و این رابطه‌های سه‌گانه در زمان اردوغان به‌گونه وسیع‌تر گسترش یافته است. ترکیه اولین دولت از دولت‌های سکولریستی حاکم بر مسلمین بود که در سال 1948م دولت یهود را به رسمیت شناخت و تا امروز این شناخت پابرجاست. وجود سفارت دولت یهود در ترکیه دلیل قاطعی بر دوستی ویژه میان اردوغان و دوستانش -رهبران یهود – غاصبین سرزمین مقدس فلسطین است. اردوغان در ترکیه از حاکمان قبل از خود به نهاد یهود بگونه بهتر خدمت‌رسانی کرده است؛ زمانی‌که آتش سوزی ها در نهاد یهود در سال 2016م شعله‌ورگردیده و بسیاری از کشورها از جمله امارات از خاموش کردن آن عاجز مانده بودند و نزدیک بود یهود در جزای آنچه در حق فلسطین و مردم آن انجام داده بود، نابود شود؛ دوست صمیمی‌شان، اردوغان، به نجات آنان شتافت و موفق شد تا زنجیره کشتار مردم فلسطین،‌ نابود کردن خانه‌ها و ازبین بردن کشت‌زارهای آنان ادامه یابد. به این صورت، اردوغان شریک جنایات یهود در فلسطین، بعد از نجات دادن آن‌ها از آتش‌سوزی‌های سال 2016م شمرده می‌شود. تعجب‌آور اینجاست که اردوغان هیچ تلاشی برای نجات مناطقی‌که حکومت سوریه در "حماة" و مناطقی‌که روسیه جنایت‌کار به آتش کشید، نکرد؛ بلکه گفت: حماة دوم را اجازه نمی‌دهیم؛ دوم، سوم و چهارم تکرار شد؛ اما اردوغان هیچ کاری نکرد. با وجود جنایات و حشیانه روسیه در شام، اردوغان هم‌چنان با سران جنایت کار در رأس شان دشمن الله، پوتین رابطه برقرار می‌کند.

تأسیس مراکز روسپی‌گری و سواحل برهنه‌گان

مراکز روسپی‌گری که مسلمین را به فساد کشانده، قبل از حاکمیت اردوغان در ترکیه بوده اند؛ اما در زمان حاکمیت اردوغان توسعه یافته و افزایش یافته است. یکی از زنانی‌که مالک یکی از مراکز روسپی‌گری است، بعد از دست یافتن اردوغان به مقام ریاست جمهوری، در حالی‌که از کامیابی اردوغان مسرور بود؛ چنین اظهار داشت که اردوغان را ازین جهت انتخاب نموده است که در زمان حاکمیت او تجارتش رونق بیشتری یافته. برخی بیانات حاکی ازان است که مراکز فحشاء از بزرگ‌ترین مراکز درآمدزا در ترکیه محسوب می‌شود. پس جایی تعجب نیست که اقتصاد ترکیه در سال‌های اخیر بگونه قابل توجهی رشد یافته است.

نوار افتتاحیه سواحل برهنه‌گان در دریای ایجه در سال 2009م توسط اردوغان قطع شد؛ گرچه وجود چنین سواحلی در سرزمین محمد فاتح و سلطان عبدالحمید، بعید بنظر می‌رسد؛ اما این معلومات  ۱۰۰٪ درست است؛ زمانی‌که فریاد مردم در ترکیه ازین ناحیه بلند شد، اردوغان به ایجاد سواحل عفاف اقدام نمود.

نتیجه‌گیری

اردوغان؛ پیرو امریکا،‌ دوست روسیه و سازمان یهود، خائن اسلام و مسلمانان و سکولر درجه یک است. اردوغان مرد درجه اول سکولر در ترکیه است؛ کارکردش از منظر اسلام جنایاتی محسوب می‌شود که الله، پروردگار جهانیان، آفریدگار هستی، انسان و حیات و آفریدگار همه چیز ازعدم را به خشم آورده است. امت باید قبل از این‌که زمان بگذرد و قبل ازین‌که پشیمانی سودی نداشته باشد؛ این موضوع را درک نموده و با حزب التحریر برای سقوط تمام نظام‌های موجود در سرزمین‌های اسلامی، به شمول اردوغان کار کند و صفوف خویش را با حرکت دادن کشتی تغییر حقیقی، عالم جلیل القدر، عطاء ابن خلیل ابو الرشته و کار با حزب التحریر به رهبری ایشان، برای برپا کردن خلافت راشده دوم به طریق نبوت، بیارایند؛ زیرا راه نجات مسلمین و رسیدن  به عزت و بیداری آن‌ها همین است. الله سبحانه و تعالی فرموده است:

﴿وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَىٰ لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا وَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ﴾ [نور: ٥٥]

ترجمه: الله به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند، وعده می‌دهد که قطعاً آنان را حکمران روی زمین خواهد کرد، همان گونه که به پیشینیان آن‌ها خلافت روی زمین را بخشید؛ و دین و آیینی را که برای آنان پسندیده، پابرجا و ریشه‌دار خواهد ساخت و ترسشان را به امنیّت و آرامش مبدّل می‌کند، آنچنان که تنها مرا می پرستند و چیزی را شریک من نخواهند ساخت و کسانی‌که پس از آن کافر شوند، آن‌ها فاسقانند.

نویسنده: سعید عدنان – ولایه یمن

منبع: مجله الوعی شماره (۴۲۹)

پول مقیاس ارزش کالا و خدمات است؛ آن چیزی است که تبادل کالا و خدمات توسط آن انجام می‌شود. از زمان‌های قدیم مردم در کنار معادنِ مانند طلا، نقره و مس چیزهای زیادی را به عنوان پول به مرور زمان استفاده کردند. همه مردم بر قبول طلا و نقره به عنوان ارز اصلی متفق اند و اجرای سیستم ارز طلایی در تمام گوشه و کنار دنیا، به شکل‌های مختلف تا سال 1971م، زمانی‌که دالر امریکایی از نوسانات بازار آزاد در امان بود، انجام شده است.

برای سیستم ارز طلایی استفاده شده در روابط ارزی سه شکل اساسی وجود داشته است:

اول: سیستم ارزی طلایی تا جنگ جهانی اول انجام می‌شد و درین سیستم، ارزهای طلایی و اوراقی‌که 100% باطلا معادل بود و در داد و گرفت بجای طلا استفاده می‌شد، رواج داشت.

دوم: در سال‌های بعد از جنگ جهانی اول درین سیستم، بانک‌نوت‌های مروج در مقابل طلا به چاپ رسید؛ اما تحویل به آن به عوض طلا محدود به اوزان مشخص و مرتبط به شروط و احکام خاص بود. پشت سر گذاشتن این سیستم، پس از گذشت اندک زمانی در سال 1931م صورت گرفت.

سوم: سیستم صرافی طلا (ارز).

مطابق این سیستم، ارزهای ملی، امتیاز تحویل مستقیم به طلا را نداشت؛ اما در مقابل اموال کشور دیگری تحویل آن در عوض طلا ممکن بود؛ بر همین مبنا، کشورها بنام کشور تابع، متبوع و پول کشور متبوع نام‌گذاری شد.

در دوشکل اول و دوم، در زمان‌هایی‌که سیستم ارز طلایی جریان داشت، کاستی در سپرده‌های کشوری نبود؛ به ویژه این‌که تورم در نرخ ارز طلایی مورد استفاده، قبل از جنگ جهانی اول وجود نداشت، بصورت آزادانه انتقال اموال میان کشورها ممکن بود و باعث تورم در نرخ ارز نمی‌شد؛ به گونه مثال: زمانی‌که اولین ارز در زمان دولت عثمانی در سال 1326م به چاپ رسید، تا سال 1740م میان‌گین/اوسط تورم در ارز عثمانی 84% در خلال 414 سال بود که معادل 0.20% در هرسال می‌شود. به تعبیر دیگر، این تنها ارزی بود که با گذشت سال‌های متمادی به کمک طلایی‌که ارزشش را از خودش می‌گیرد، توان محافظت از قیمت و ارزش خود را به شکل دائمی داشت؛ زیرا مداخلات و اغتشاشات خارجی وجود نداشت.

طلا ارزی‌ست که دنیا آن را به اعتبار معدن و تولید محدودش پذیرفته است و مطابق تمایل مردم امکان زیاد شدن و تورم را ندارد؛ بنابراین، نمی‌شود، در بازار زیاد و یا کم عرضه شود؛ چنانچه امروز در ارز کاغذی دیده می‌شود. پس زیادت آن بسته به مشغول بودن معادن طلا و استخراج آن ازین معادن است. ما وقتی‌که بطور کلی به دنیا نگاه کنیم، دیده می‌شود که استخراج سالانه طلا محدود است. علاوه براین، ممکن نیست کل طلایی‌که استخراج می‌شود، مستقیم تبدیل به نقدینه شود؛ زیرا طلا در عرصه‌های مختلف دیگر صنعت، مانند تلویزیون و مبایل همراه استفاده می‌شود. بر مبنای آمار سال 2018 سالانه نزدیک به 3500 تُن طلا تولید می‌شود. از طرفی، این مقدار طلای تولید شده در صنعت استفاده شده و از جانب دیگر، برخی ازین مقدار، به عنوان زیور و ظروف به طروق مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. بنابراین، تطبیق نظام طلایی در ارزش‌گذاری کالا و خدمات تولیدی در تمام جهان کافی‌ست.

با این هم، کشورها به دلیل رشد تورم در جنگ جهانی اول، تلاش کردند به معیار طلا برگردند؛ اما رکود اقتصادی مشهور در سال 1929م و تطبیق برخی از جوانب نظام سرمایه‌داری و مأموریت‌های جنگ جهانی دوم باعث شد کشورهای دنیا چاپ پول را بدون عوض سرعت ببخشند و سبب شد سیستم ارز طلایی دفن تاریخ شود.

 تسلط نقدینگی دالر در دنیا با توافق‌نامه "برتون و ودز" شروع شد. در سال 1944م در کنفرانسی‌که 44 کشور حضور داشت، سیستم جدید پولی، برمبنای ارتباط تمام پول‌ها به دالرامریکایی رقم خورد؛ زیرا در آن زمان، بعد از جنگ جهانی دوم، دالر در مقابل طلا بود. امریکا درصدِ بزرگی از ذخایر طلا را در دنیا در اختیار داشت. در سال 1950م ذخایر طلایی‌که در اختیار واشنگتن بود، 65% کل زخایر طلای جهانی را تشکیل می‌داد.

اما امریکا پول مروجه را بیشتر از ذخایر طلا و بدون پشتوانه طلایی چاپ کرد. این کار بخاطر مصارف جنگ ویتنام و تقاضای دالر از سوی کشورهای جهان انجام شد. بنابر این، توافق‌نامه "برتون و ودز" ملغی گردید و دالر در دسامبر 1971م در زمان رئیس نیکسون در نوسانات آزاد رها گردید. برمبنای توافق‌نامه "برتون و ودز" یک انس = (31.1گم) طلا در مقابل 35 دالر امریکایی تعیین شده بود؛ اما در حال حاضر یک انس طلا برابر با 1942 دالر است. پس دالر بر حسب تاریخ 4 مارس 2022م 55.48%  ارزش خود را در مقابل طلا از دست داده است.

امریکا زمانی‌که از سیستم "برتون و ودز" می‌خواست که دالر باید در مقابل طلا چاپ شود، شانه خالی کرد و به راه‌حل دیگری از طریق نفت متوصل شد تا بتواند بر مشکلات ناشی از چاپ دالر بلاعوض فایق آید. حکومت امریکا توافق نامه‌ای را در مقطعی از سال 1972م تا 1973م، با خانواده حاکم سعودی امضا نمود که برمبنای آن نفت فقط باید با دالر معامله شود و امریکا در عوض حاکمیت آل سعود را حفاظت کند. کشورهای دیگر در سازمان اوپِک نیز پا به جای پای سعودی گذاشت و در مقابل نفت فقط دالر پذیرفته می‌شد. در نتیجه کشورهایی‌که تمایل به خرید نفت داشتند، فقط باید با دالر می‌خریدند. این یک گامِ بسیار بزرگ برای پذیرش دالر چاپ شده‌ای بدون پشتوانه از سوی کشورهای جهان و حفظ امتیاز آن به عنوان ارز پس‌انداز بود؛ به ویژه زمانی‌که دالر در سال 1971میلادی در نوسانات آزاد رها و در بازارهای جهانی زیاد ریخته شد. به دلیل لغو ارتباط دالر با طلا، بانک پس‌انداز فدرال امریکا اوراقی را در بازارهای جهانی عرضه کرد که بهایی آن‌ها تقریباً به شش سِنت می‌رسید؛ آن‌که در تمام اقتصادهای جهانی مشکل آفرید. بنابراین، ارزش دالر در مقابل ارز کشورهای دیگر، با بکارگیری سیاست‌های پولی فشرده یا توسعه‌یافته، سیر سعودی را پیمود. طور مثال: با آمدن بهران جهانی در جنوری سال 2008م قیمت خالص اوراق بهاداری‌که بانک پس‌انداز فدرال دست به دست می‌کرد، به 817 ملیارد و 367 ملیون دالر می‌رسید و ازان زمان تا فبروری سال 2022م به 2 تریلیون و 232 ملیارد و 107 ملیون دالر رسید. در عین تاریخ، طبق ارقام و آمار عمومی، که ازسوی  هیئت بانک پس‌انداز فدرال ارائه شد، 922 ملیارد و 187 ملیون دالر و 8 تریلیون و 928 ملیارد و 129 ملیون دالر بوده است. به عبارت دیگر، امریکا در خلال همین مدت M0 را از حیث عرضه ی پول نقد 1 تریلیون و 414 ملیارد و 740 ملیون دالر به چاپ رسانده است، در حالی‌که اگر در اعتبار عرضه پول نقد M1 و M2  و M3، قرض وابزار دیگر در نظر گرفته شود، میان‌گین عرضه پول نقد به ده‌ها برابر این رقم افزایش می‌یابد.

نظر به سیستم "برتون و ودز" و ارتباط تمام ارزهای جهان به دالر امریکا، همه کشورهای جهان دالر امریکا را به عنوان پول پس‌انداز و یکی از محورهای اصلی در سیاست پولی، ذخیره می‌کنند؛ به گونه‌ای‌که کشورها پول محلی خویش را در مقابل کمیتی از دالر که نزدشان است، به چاپ می‌رسانند؛ زیرا دالر در واقع معادل طلا بوده است. در سال‌های بعد از امضایی توافق نامه در سال  1944م، با این‌که در سال 1971م رئیس جمهور آن زمان امریکا (ریچارد نیکسون) ارتباط دالر را با طلا ملغی اعلام کرد؛ اما دالر ارز رسمی جهانی گشته است؛ حتی کشورهای مانند چین و روسیه که با امریکا به شدت رقابت دارند، نیز مقادیر زیادی از دالر امریکایی را در صندوق‌های شان نگهداری می‌کنند. درصد دالر در حساب‌های پس‌انداز 146 بانک مرکزی کل دنیا به 64% می‌رسد.

هم‌چنان بسیاری از تجارت‌ها در دنیای امروزی با دالر انجام می‌شود؛ در کل دنیا مبلغ بیش از 7 تریلیون دالر امریکایی در معاملاتی که ارتباطی به تولیدات و خدمات امریکا ندارد، دست به دست می‌شود. این‌که امریکا شرط گذاشته که خرید نفت باید با دالر انجام شود، دالر را معیار اصلی در تجارت بین المللی قرار داده است؛ در حال حاضر 88% درصد تجارت جهانی با دالر امریکایی و 22% با یورو و 17% با ین جاپان انجام می‌شود.

درین مرحله کشورهای جهان بیش از پول محلی خود به دالر امریکایی اعتماد دارند و مقادیر زیادی از پول‌های پس‌انداز خویش را پول‌هایی مانند دالر، یورو و ین جاپان، نگهداری می‌کنند تا این‌که توازن در تجارت بین‌المللی را حفظ نموده و از ضعف حساب جاری خویش دوری کنند.

بی‌ثباتی اسعار در دنیا و این‌که حکومت‌ها توان بالا و پایین بردن پول را در مقابل نقدینه‌های کشورهای دیگر را دارند، به خواستگاه نگرانیِ دنیا تبدیل شده است؛ بطور مثال در اثنای بهران اقتصادی در سال 2008م چین به شدت از پس‌اندازهای بزرگ دالری که داشت، نگران شده بود؛ زیرا تورم 10% دالر برای چین که 1،4 تریلیون پول خارجی داشت، 104 ملیارد دالر خسارت به همراه خواهد داشت؛ "امری‌که سعود اسلام و سقوط سرمایه‌داری را در ضمن خواهد داشت." بنابر بیان صندوق بین‌المللی پول در جنوری 2022م ذخایر ارزی برخی از کشورها قرار ذیل است:

امریکا: 249،551،000،000 دالر

انگلستان: 227،551،000،000 دالر

چین: 3،577،473،000،000 دالر

(بیش از یک تریلیون دالر ازین مبالغ به شکل سندهای خزانه‌داری امریکایی) است.

جاپان: 1،448،095،000،000 دالر

هند: 632،079،530،000 دالر

عربستان سعودی: 446،796،680،000 دالر

ترکیه: 109،717،000،000 دالر

زمانی‌که در ارقام فوق  دقت شود، دیده می‌شود که در حال حاضر بیشترین ذخایر نقدی خارجی در دست چین، بزرگ‌ترین رقیب امریکاست که پس از چین روسیه می‌باشد. این ارقام نشان می‌دهد که برخی از کشورها اگرچه با امریکا رقابت دارند، در تلاش اند تا ارقام بلندی از ذخایر پولی خویش را دالر نگهدارند؛ این از آن جهت است که می‌خواهند اقتصادشان قوی بماند و در مبارزاتی‌که بدان‌ها رو برو هستند، قوی‌تر عمل کنند. ازجانب دیگر، این کشورها به دلیل پیش‌گیری از زیان‌های اقتصادی تصامیمی نمی‌گیرند که سبب تورم دالر شود.

بنابر آمار صندوق بین‌المللی پول بیشتر از 61% از ذخایر بانکی خارجی امروز، با دالر امریکایی بوده و بیشتر ذخایر پولی تشکیل شده از سندهای امریکایی است؛ مانند پول یا سندهای خزانه امریکا. در عین زمان، حدود 40% از قرض‌های جهان با دالر امریکایی است. همین‌گونه به دلیل تسلط بازارهای مالی امریکا وضعیت ذخایر جهانی تاحدود زیادی به حجم و نیروی اقتصاد امریکا وابسته است؛ باوجود بلند بودن ضعف حساب جاری در ایالات متحده و تریلیون‌ها دالر از دیون خارجی کماکان خزانه امریکا امن‌ترین خزانه برای دارایی‌ها در نظام مالی جهانی محسوب می‌شود.

هم‌چنین علی‌الرغم این‌که دالر امریکا نسبت به ارز کشورهای جهان نیروی مافوق است؛ بازهم باور راجح بر این است که نظام پولی که امریکا ایجاد نموده برای مدت طولانی‌تر، درجهانی‌که بر آن اقتصاد مجازی تسلط یافته، ادامه پیدا نمی‌کند. طبق نظریات دانشمندان این موضوع، امکان حفاظت از این نظام در درازمدت ممکن نیست؛ بنابراین، به دنبال ارز بدیل هستند؛ مانند بیت کوین.  کشوری‌که پول بین‌المللی دارد، برای این‌که بتواند بر موقف خویش پایدار و دوامدار بماند، مناسب است در برخی امور خود کفا باشد که یکی ازین امور کسرِ بالا در بودجه کشورها و بدهی‌های خارجی است.

در نتیجه؛ در عین حالی‌که دالر امریکا ارز کماکان رئیس و مسلط بر تمام کشورها و گوشه‌ و کنار دنیا بوده است؛ با این هم پیرامون دوام‌اش شک و تردیدهایی وجود دارد و در مورد آمدن ارز جایگزین بحث جریان دارد؛ اما متأسفانه حرص و آز سرمایه‌داران و ارتباطات‌شان اقتصاد مجازیی را آفریده که ثروت جهان را به کام تعداد اندکی از ثروت‌مندان می‌ریزد. این امر هم‌چون سدی در مقابل صداهایی‌که مبنی بر برگشتن دوباره طلا به عنوان معیار بلند می‌شود، می‌ایستد؛ در حدی‌که کشورهای مانند چین و روسیه که از تسلط دالر امریکایی شکایت دارند، هیچ تلاشی برای تطبیق سسیتم طلا، در پیمان‌های تجاری‌، با ارز ملی‌شان، به خرج نمی‌دهند؛ زیرا عین نظام سرمایه‌داری در روسیه و چین و کشورهای دیگری‌که با امریکا در رقابت اند، تطبیق می‌شود و در آن کشورها ثروتمندی و جود دارند که مالک ملیاردها دالر اند.

نويسنده: محمد حنفي يغمور

منبع: مجله الوعی