د پوتین ځانګړي استازي، ضمیر کابلوف افغانستان ته په خپل سفر کې د بهرنیو چارو له وزیر سره وکتل. په دغې لیدنه کې د سرپرست حکومت د بهرنیو چارو وزیر په سیمه‌يیزو او نړیوالو ناستو کې د روسیې د ملاتړي دریځ مننه وکړه او له روسیې سره یې د افغانستان د اړیکو د مهم ګڼلو ترڅنګ د دواړو هیوادونو ترمنځ د سیاسي او سوداګریزو اړیکو پر پیاوړتیا ټینګار وکړ. دغه راز په یاد سفر پورې اړوند د قزاقستان د لومړي وزیر مرستیال هم افغانستان ته سفر کړی او د دواړو هیوادونو ترمنځ یې د سوداګریزو اړیکو پر پیاوړي کولو ټیګار کړی دی.
د حزب التحریر-ولایه افغانستان مطبوعاتي دفتر د دغو سفرونو په اړه خپل سیاسي موقف داسې بیانوي:
لومړی: موږ له روسیې او د هغې له لاسپوڅو لکه قزاقستان سره د اړیکو نږدې کېدل، چې د سوداګریزو اړیکو د پراخولو تر شعار لاندې د سیاسي تعامل غوښتونکي دي، سخت د اندېښنې وړ بولو او اوسنیو حکامو ته د داسې اړیکو د دنیوي او اخروي عاقبت په اړه خبرداری ورکوو. په حقیقت کې روسیه له اسلام او مسلمانانو سره په دښمنۍ کې له امریکا، اروپا او چین سره توپیر نه لري. نو د روسیې پر وړاندې باید زموږ دریځ داسې وي چې روسیه یو استعمارګر هیواد او د اسلام او مسلمانانو تاریخي دښمن دی.
دوهم: موږ د مسلمانانو په توګه باید په افغانستان، منځنۍ اسیا، قفقاز په ځانګړي ډول چچن او همداراز افریقا کې د روسیې وحشتناک او تاریخي جنایتونه هېر نه کړو. موږ د روسیې او جنایتکار پوتین لخوا په سوریه کې د مسلمانانو ټول‌وژنه هیڅکله نه شو هېرولی. مسلمانان په حقیقت کې واحد امت دی؛ جګړه او سوله یې واحده ده. نو پخپله د روسیې د مسلمانانو، د منځنۍ اسیا، چچن، سوریې او افریقا د مسلمانانو پر وړاندې د روسیې جنایتونه د افغانستان د مسلمان ولس پر وړاندې د هغوی د جنایتونو پشان ګڼل کېږي.
درېیم: د اوکراین-روسیې جګړې له پیل وروسته روسیه د غرب تر اقتصادي او سیاسي بندیزونو لاندې ده. له افغانستان سره د روسیې او منځنۍ اسیا د هیوادونو تعامل د دغو بندیزونو له مخې لرې کولو او نوو ټرانزیټي او سوداګریزو مسیرونو پیدا کولو په موخه دی. په ورته وخت کې، روسیه په افغانستان کې د مجاهدینو او جهادي فکر له شتون څخه سخته اندېښمنه ده. ځکه خو یې سیاسي ګټې ایجابوي چې د افغانستان له حکومت سره د نږدې تعامل سیاست مخته یوسي. همدې روسیې په ۲۰۰۳ کال کې «د طالبانو خوځښت» د «ترهګرو ډلو» لیست ته زیات کړ. خو اوس یې چې ګټې بدلې شوې، په نوې څېره رامخته شوې. واقعیت دا دی چې د روسي سیاستوالو زړونه له اسلام او مسلمانانو سره له دښمنۍ ډک دي.
موږ هغو کسانو ته چې پېښو او د هیوادونو سیاسي کړنو ته سطحي ګوري، وایو چې باید ژور فکر وکړي او د استعمارګرو هیوادونو په خبرو، دریځونو او نرمو سیاستونو ونه غولېږي. موږ پر خپلو مجاهدو وروڼو ټینګار کوو چې سیاسي واقعیتونو او پېښو ته د شته سیاسي واقعیتونو او ملي ګټو له عینکو نه، بلکې د اسلامي عقیدې له عینکو وګوري. ځکه هغو کسانو ته چې د اسلام ادعا کوي، اجازه نشته چې سیاسي پېښو ته د اسلام له زاویې او نړۍلید پرته، له بلې زاویې او نړۍ‌لیده وګوري.

یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْكافِرِینَ أَوْلِیاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِینَ أَ تُرِیدُونَ أَنْ تَجْعَلُوا لِلَّهِ عَلَیكُمْ سُلْطاناً مُبِیناً [نساء:144]
ژباړه: «اې مومنانو! د مومنانو پر ځاى كافران خپل دوستان او وليان مه نيسئ ايا تاسې غواړئ (په دغه کار) الله ته د ځان پر ضد څرګند دلیل ورکړئ!؟»
د حزب التحریر – ولایه افغانستان مطبوعاتي دفتر

د تخار ولایت د استخباراتو ځواکونو د حزب‌التحریر ۴ تنه دعوتګران د رمضان په ۲۷مه شپه د تخار ولایت بنګي ولسوالۍ په چهارچنار جومات کې د قیام‌الیل، اسلامي مفاهیمو وړاندې کولو او د لمانځه په وقفه کې د قران کریم د تفسیر مخته وړلو په جرم نیولي. دې سره د تخار په زندان کې د حزب د توقیف شوو دعوتګرانو شمېر ۳۲ تنو ته رسېږي. دغه راز یو شمېر نور دعوتګران هم د رمضان په ۲۷مه شپه په ورته جرم د بدخشان په کشم ولسوالۍ کې نیول شوي دي، چې په زندان کې د یوې شپې او ورځې تر تېرولو وروسته د ځایي سپین‌ږیرو په منځګړیتوب ازاد شول. خو د کشم ولسوالۍ د امر بالمعروف مدیریت له ځایي سپین‌ږیرو څخه ژمنه اخیستې چې که هر وخت دغه دعوتګران په جومات کې راټول شي، نو دوی بايد مسولین په جریان کې کړي.

له بلې خوا د کوچني اختر د را رسېدو په مناسبت د هغو بنديانو د معافيت او خوشې کېدو په اړه د صادر شوي فرمان له مخې چې تر يوه کال لږه د بند موده يې پاتې وي؛ په تخار کې د محکمو مسولینو غله، لوټماران، زناکاران، شرابیان، شراب‌پلورونکي او ان د نظام هغه نظامي مخالفین ازاد کړل، چې د بند موده يې تر یوه کال کمه پاتې وه، خو د حزب‌التحریر هغه غړي یې ازاد نه کړل، چې د بند موده یې تر شپږو میاشتو هم کمه وه او تراوسه په زندان کې دي. همدارنګه د تخار ولایت د محکمو او استخباراتو مسولین پر دعوتګرانو فشار راوړي، چې له زندان څخه د خلاصون په بدل کې باید خپل ټول غیرمنقول مالونه او شتمۍ لکه؛ ځمکه، کور او پلورنځي په ضمانت کې کېږدي؛ چې که یې له زندان څخه تر ازادېدو وروسته بیا دعوت وکړ د دوی دغه شتمنۍ به يې مصادره شي.  

په حقیقت کې دغه ډول غیرشرعي اعمال د جبریه نظامونو څرګنده ځانګړنه ده. د نظام مسولین باید دې ته جدي پام وکړي چې هغه لاسته‌راوړنې چې د مجاهدینو او د افغانستان د مسلمان ولس په بې‌شمېره قربانیو ترلاسه شوې، داسې نه چې يو شمېر کسان يې په خپلو ناوړه کړنو سره تر پوښتنې لاندې راولي او بدنام يې کړي.

د یادونې وړ ده چې دغه ډول فشارونه حزب‌التحریر او غړي یې د دعوت له دوام او د خلافت د تاسیس لپاره له هڅو څخه نه شي راوګرځولی. ځکه دغو دعوتګرانو له الله سبحانه وتعالی او رسول الله صلی الله علیه وسلم سره د دغې سترې فریضې د مخته وړلو عهد او ژمنه کړې او د هېچا له ملامتۍ څخه وېره نه لري؛ د فشارونو او ستونزو پر وړاندې صبر او پر عزیز الله توکل کوي.

﴿وَمَا لَنَا أَلَّا نَتَوَكَّلَ عَلَى اللَّهِ وَقَدْ هَدَانَا سُبُلَنَا وَلَنَصْبِرَنَّ عَلَى مَا آذَيْتُمُونَا وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ﴾ [ابراهیم: ۱۲]

ژباړه: ولې پر الله توکل ونه کړو، په داسې حال کې چې هغه موږ ته د ژوند لارې راښودلې دي. تاسو چې موږ ته کوم کړاوونه رسوئ، موږ به پر هغو صبر وکړو او توکل‌کوونکو ته پکار ده، چې پر الله توکل وکړي.

موږ پر دې راسخه عقیده لرو، چې ژوند د ابتلاء او افشاء کولو پروسه ده او دا د تاریخ په اوږدو کې د الله سبحانه وتعالی سنت دي، چې دعوتګران به تل له ستونزو او ګواښونو سره مخ وو. همدغه فشارونه او سختۍ دي چې په پايله کې يې هم د مومنانو په صف کې تمحيص رامنځته کېږي او هم د دغو حوادثو په سبب په ټولنه کې د بېلابېلو ډلو هویت او اصلي څېره بربنډېږي او په دې توګه صادق انسانان له کاذبو څخه بېلېږي. لکه الله سبحانه وتعالی چې فرمایي:

﴿أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ * وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ صَدَقُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْكَاذِبِينَ﴾ [العنکبوت: ۲-۳]

‌ژباړه: ایا خلک داسې فکر کوي، چې یوازې په همدې سره چې ووایي: ایمان مو راوړی (په خپل حال) پرېښودل کېږي او هغوی به نه ازمویل کېږي؟ په داسې حال کې چې موږ ټول هغه خلک ازمویلي چې له دوی څخه مخکې تېر شوي (او دوی هم ازمايو) الله خامخا هغه کسان معلوموي چې رښتیا وايي او هغوی هم معلوموي چې دروغ وايي.

د حزب التحریر – ولایه افغانستان مطبوعاتي دفتر

د افغانستان استخباراتي ځواکونو په کابل، پکتیا، هرات او هلمند ولایتونو کې د حزب‌التحریر ځینې دعوتګران تر نیولو وروسته تعذیب کړي، چې په پایله کې یې په پکتیا کې یو کس د ډېرو جسمي او رواني فشارونو له امله پر رواني ستونزو او جنون اخته شوی او په هرات او هلمند کې د دوو نورو کسانو د اورېدو حس کمزوری شوی دی. دغه راز په تېرو څو ورځو کې درې کسان خلافت ته د دعوت په جرم په دولتي ادارو کې له خپلو دندو منفک کړل شوي؛ بیا څارل شوي او د یوه دعوتګر د خسر کور کلک تلاشي شوی؛ دلیل یې دا و چې لیدو ته یې ورغلی. دا د هغو سلګونو مواردو یوازې یوه بېلګه ده چې د حزب‌التحریر دعوتګران په تېرو دوو نیمو کلونو کې د اوسني حاکم نظام تر چتر لاندې ورسره مخ دي.

موږ د حزب‌التحریر د دعوتګرانو پر وړاندې د تبعیض او تعذیب د غندنې تر څنګ د نظام هغو مسولینو ته چې په دا ډول اعمالو کې ونډه لري، خالصانه تذکر ورکوو چې له دغې سترې فتنې لاس واخلئ چې نېک عاقبت نه لري او د نظام مخلصینو ته هم تذکر ورکوو چې ځینو کسانو ته په دا ډول اعمالو د مسلمانانو تر منځ فتنې اچولو اجازه ورنه کړي. ځکه د فتنې اور به د ټولو لمن ونیسي او زیانمن به یې کړي. د فتنې پر مهال سکوت او پر معروف امر او له منکر څخه نهی پرېښودل د فتنې او عذاب د پراخېدو لامل کېږي.

﴿وَاتَّقُوا فِتْنَةً لَا تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْكُمْ خَاصَّةً ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ﴾ [الانفال: ۲۵]

ژباړه: ځانونه له هغې فتنې او مصیبتونو څخه لرې وساتئ چې یوازې د ظالمانو لمن نه نیسي (بلکې که د ظالمانو مخه ونه نیول شي، وچ او لانده د هغوی په ګناه سوځېږي) او پوه شئ چې الله سخت عقاب او شدیده جزا ورکوي.

پوښتنه دا ده چې د حزب‌التحریر دعوتګران په کوم جرم نیول شوي او داسې په بې رحمۍ ځورول شوي دي؟ ایا هغوی په جنايي جرمونو، قتل، غلا او اختطاف کې لاس درلود؟ د فساد او رشوت پر مهال نیول شوي وو؟ بې بندوباره او ډاکووان وو؟ جاسوسان او د غرب مزدوران دي؟ نه! د حزب‌التحریر دعوتګران د یوه فرض د اقامې له امله نیول شوي او تعذیب شوي دي. دوی هغه کسان دي چې د امت د نهضت او عزت په لټه کې دي. د تعجب ځای دی چې له کوم وخت راهیسې او د کومو شرعي اصولو پر اساس دغه اعمال جرم تعریف شوي دي. په داسې حال کې چې د داسې یوه نظام تر چتر لاندې چې اسلامي بلل کېږي، خلک باید د جمعي فرایضو ترسره کولو ته وهڅول شي. خو له بده مرغه مفسدین، د نظام مخربین، غربي ډيپلوماټان او جاسوسان او هغه کسان چې په ښکاره د اسلام ضد جرایم ترسره کوي، ازاد فعالیت کوي؛ خو دعوتګران زندان ته اچول کېږي.

د نظام هغه مسولین چې د واقعیت له کره پېژندنې پرته په عقده‌يي ډول د خلافت له مفکورې او د هغې له دعوتګرانو سره مقابله کوي، پر ناسمه لار روان دي. خلافت کومه داسې مفکوره نه ده، چې حزب‌التحریر رامنځته کړې وي، بلکې په قرآن کریم، نبوي سنتو او د مسلمانانو په تاریخ کې رېښه لري. د خلافت مفکورې د له منځه وړلو لپاره هر ډول هڅه له اسلام سره دښمني ده. څوک چې دا ډول اعمال ترسره کوي، دوی خپله د اسلام، حاکم نظام او ټولنې خورا خطرناک دښمنان دي. دا مسولین باید له هغه څه څخه لاس واخلي چې هوای نفس او شیطان یې ورته ښایسته کوي. ځکه د خلافت له مفکورې سره دښمني او د دعوتګرانو پر وړاندې تبعیض او تعذیب د الله سبحانه وتعالی غضب او د مومنانو غوسه راپاروي.

﴿إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ﴾ [بروج:  ۱۰]

ژباړه: هغه کسان چې مومنان او مومنانې یې ځورولې، بیا یې توبه ونه ایسته، د هغوی لپاره د دوزخ او سوځوونکي اور عذاب دی.

د حزب التحریر – ولایه افغانستان مطبوعاتي دفتر